Λίγοι γνωρίζουν ότι από το 1995 το ΑΣΕΠ διεξάγει άψογα προσλήψεις ειδικού επιστημονικού προσωπικού εφαρμόζοντας μάλιστα στη διαδικασία επιλογής και την κατασυκοφαντημένη προσωπική συνέντευξη! 

Το παραπάνω αποδεικνύει ότι ο θεματοφύλακας των προσλήψεων μπορεί να φέρει εις πέρας με επιτυχία σχεδόν οποιαδήποτε διαδικασία πρόσληψης, αρκεί να του την αναθέσουν (παλαιότερα το εμπιστεύονταν ακόμη και η ιδιωτική Εθνική Τράπεζα, ίσως και για να εξιλεωθεί, επειδή μέχρι τότε προσλάμβανε αποκλειστικά τέκνα υπαλλήλων της, υποπίπτοντας στο βαρύτατο αδίκημα της διάκρισης!). 

Γιατί τότε δεκάδες χιλιάδες προσλήψεις δεν διεξάγονται και κυρίως δεν ελέγχονται από την πιό πετυχημένη ίσως ανεξάρτητη αρχή; Γιατί φορείς εξακολουθούν να υποτιμούν τη νοημοσύνη μας προσλαμβάνοντας χωρίς να τηρούν καν τις δύο βασικές αρχές: Διαφάνεια και αντικειμενικότητα; 

Σωστά μαντέψατε! Διότι πρέπει να δουλέψει το πατροπαρόδατο πελατειακό σύστημα και να βολευτούν πρωτίστως οι πολιτικοί και δευτερευόντως τα θύματα αυτής της φάμπρικας, οι λεγόμενοι «ημέτεροι» ή «τα δικά μας τα δικά μας παιδιά» κλπ. Παλαιότερα ακόμη και υπουργοί το παραδέχθηκαν αυτό απροκάλυπτα.

Από το 1994 που θεσπίσθηκε από το ΠΑΣΟΚ ίσως ο σημαντικότερος νόμος από συστάσεως του ελληνικού κράτους, ο ν. 2190/94, ή «νόμος Πεπονή» όπως ήταν ευρύτερα γνωστός, οι πολιτικοί άρχισαν να τον υπονομεύουν με τις εξαιρέσεις και να τον μετατρέπουν σλόουλι σλόουλι σε σουρωτήρι. Αργότερα τις μάζεψαν λίγο αλλά το πρόβλημα εξακολουθεί να υπάρχει.

Ιδού, λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρό για κάποιον φέρελπι υπουργό (για να αποφύγουμε και τα ΚΕΕΛΠΝΟ): Να μειώσει στο ελάχιστο τις προσλήψεις που δεν γίνονται ή δεν ελέγχονται από το ΑΣΕΠ και να εξαφανίσει τις εποχικές που υποκρύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες και οι οποίες μέσω των συνεχών ανανεώσεων των συμβάσεων οδηγούν στη μονιμότητα (μέσω της πολιτικής ή δικαστικής οδού), υπονομεύοντας το επίσημο σύστημα προσλήψεων και το ΑΣΕΠ.