Αθήνα 3.8.2006, 18:22
Το γεγονός ότι στα σχολεία της δια βίου εκπαίδευσης (εκπαίδευση μεταναστών, σχολεία δεύτερης ευκαιρίας, κέντρα εκπαίδευσης ενηλίκων), που εποπτεύονται από το υπουργείο Παιδείας και ανήκουν στην αρμοδιότητα του ΙΔΕΚΕ (Ινστιτούτο Διαρκούς Εκπαίδευσης Ενηλίκων), η επιλογή του εκπαιδευτικού και στελεχιακού προσωπικού δεν γίνεται και με τόσο αντικειμενικό τρόπο, το γνωρίζαμε και από προηγούμενες καταγγελίες αναγνωστών. Πρόσφατα αναγνώστρια που έλαβε μέρος σε μια τέτοια διαδικασία μας ανέφερε τα όσα τραγελαφικά γίνονται κατά την διάρκεια της προσωπικής συνέντευξης, όπου οι υποψήφιοι εξετάζονται δέκα δέκα και με συνοπτική διαδικασία.

Πιο αποκαλυπτική όμως είναι η επιστολή αναγνώστη (τα στοιχεία του βρίσκονται στη διάθεση της Proslipsis) που δημοσιεύουμε παρακάτω. Την παραθέτουμε αυτούσια επισημαίνοντας ότι η δια βίου εκπαίδευση αναπτύσσεται ολοένα και περισσότερο στην χώρα μας και παράλληλα αυξάνονται και οι θέσεις του εκπαιδευτικού και άλλου προσωπικού, που ήδη ανέρχονται σε χιλιάδες. Είναι καιρός το υπουργείο Παιδείας να επανεξετάσει το καθεστώς των προσλήψεων, θεσπίζοντας ένα πιο αξιοκρατικό σύστημα.

Το πλήρες κείμενο της επιστολής είναι το ακόλουθο:

«Το Ινστιτούτο Εκπαίδευσης Ενηλίκων (ΙΔΕΚΕ) έχει προκηρύξει θέσεις ωρομίσθιων εκπαιδευτικών προκειμένου να καλύψουν συγκεκριμένα θεματικά πεδία στα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων (ΚΕΕ).

Η διαφορά της φετινής προκήρυξης με τη περσινή είναι ότι στην παρούσα εκδήλωση ενδιαφέροντος ζητούνται εκπαιδευτικοί για ορισμένα ΚΕΕ και όχι για το σύνολο των ΚΕΕ της επικράτειας, που φυσικά είναι πολλαπλάσια στον αριθμό. Στην πρώτη τηλεφωνική επικοινωνία που έκανα για να διερευνήσω και να διευκρινίσω το λόγο αυτού του περιορισμού, η υπάλληλος που προφανώς είχε την «ευθύνη» των πληροφοριών μου απάντησε ότι για τα υπόλοιπα ΚΕΕ της χώρας θα ισχύσει η περσινή λίστα επιλεγέντων εκπαιδευτικών! Προς στιγμή δεν απάντησα γιατί ήμουν από τους επιλεγέντες, χωρίς όμως να έχω προσκληθεί να διδάξω και αυτό επειδή δεν είχε δημιουργηθεί ικανός αριθμός τμημάτων έτσι ώστε να αξιοποιηθούν όλοι οι εκπαιδευτικοί της ειδικότητας μου. Όχι ότι ήμασταν και πολλοί. Οκτώ άτομα αν θυμάμαι καλά ήμασταν στην ειδικότητα των κοινωνικών επιστημών και εγώ ήμουν στην έβδομη (νομίζω). Μετά όμως δημιουργήθηκαν τα ερωτήματα. Από πέρυσι μέχρι φέτος έχει αυξηθεί κατά ένα χρόνο τόσο η ποσοτική όσο και η ποιοτική μου επαγγελματική εμπειρία. Επιπλέον, έχω στην κατοχή μου μεταπτυχιακό δίπλωμα που δεν είχα στην αντίστοιχη περσινή περίοδο.

Έτσι, ο αφελής πίστεψα ότι μετά από ένα χρόνο, τα εφόδια μου δηλαδή τα αντικειμενικώς αξιολογούμενα προσόντα μου έχουν αυξηθεί και επομένως η σχετική προσωπική μου μοριοδότηση αυξάνεται. Συνεπώς, διεκδικώ ενδεχομένως καλύτερη θέση στην περσινή κατάταξη. Είναι ευνόητο βεβαια, αν υποθέσουμε ότι η περσινή λίστα παραμένει με τα ίδια άτομα, ότι και οι υπόλοιποι της λίστας μπορεί να έχουν βελτιώσει ( ή και όχι όμως) τα επαγγελματικά τους εφόδια και το μορφωτικό τους επίπεδο, οπότε παραμένει και πάλι η ίδια σειρά. Ή είναι εξίσου πιθανό, σε μία νέα πρόσκληση ενδιαφέροντος να προσέλθουν και άλλα άτομα, που για κάποιους λόγους δεν είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον στη περσινή διαδικασία και τα οποία μπορεί να έχουν ασυγκρίτως περισσότερα προσόντα που θα με εξοβέλιζαν όχι στην έβδομη αλλά στην εικοστή εβδόμη θέση. Και αυτό είναι θεμιτό.

Με αυτά τα ερωτήματα λοιπόν, προχώρησα σε δεύτερη τηλεφωνική επαφή με την ίδια υπάλληλο. Καταρχήν, ρώτησα κάτι που δεν έκανα την πρώτη φορά (αν και η απάντηση είναι προφανής): Αν και η σειρά κατάταξης της περσινής λίστας επιλεγέντων παραμένει η ίδια. «Φυσικά», μου απαντά η υπάλληλος.

Από εδώ και πέρα θα σας παραθέσω απαντήσεις της υπαλλήλου στη διαμαρτυρία μου στο για ποιο λόγο να παραμείνει η ίδια λίστα και γιατί να μη συνεκτιμηθούν τα επιπλέον μου προσόντα. «Ξέρετε κύριε, πόσο χρονοβόρο και κουραστικό είναι να γίνει και πάλι η ίδια διαδικασία όπως πέρυσι;» (περιττό να πω ότι έμεινα άφωνος…) « Εσείς δηλαδή κύριε θα θέλατε να ερχόσασταν να ξανακάνετε αίτηση;» ( δις άφωνος…. Μετά ψέλλισα ένα «Φυσικά», έκπληκτος από το «ισχυρό» επιχείρημα της καθώς προφανώς η εν λόγω υπάλληλος θεώρησε ότι με αυτή τη διαδικασία μας απαλλάσσει από το άγχος και τον κόπο της υποβολής νέας αίτησης.

Το ίδιο επιχείρημα προέβαλλε εκ νέου όταν – κατόπιν παρότρυνσης της (!!) να της πω πως θα μπορούσαν να γίνουν τα πράγματα,- της είπα ότι τουλάχιστον ας επιτρέπονταν, σε όσους εξ ημών έχουμε κάτι νέο να συμπληρώσουμε, να έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε. «Δηλαδή κύριε αν εσείς είχατε το μεταπτυχιακό ένα μήνα αφότου έληξε η περσινή διαδικασία θα ερχόσασταν πέρυσι και θα μας ζητούσατε να το συνεκτιμήσουμε μετά το πέρας της διαδικασίας;» (η αφωνία συνεχίζεται… Μάταια προσπαθούσα όχι να πείσω αλλά να της πω ότι σαφώς δεν είχα τέτοια αξίωση πέρυσι που ήταν ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ εκπαιδευτική περίοδος από τη φετινή, όπως άλλωστε συμβαίνει σε κάθε ανάλογη περίπτωση!!!!). «Δεν μπορούμε δηλαδή να κρατήσουμε αυτούς τους εκπαιδευτικούς που μας άρεσαν και ήταν καλοί;» («Ναι» θα έλεγα, « θα μπορούσατε να το κάνετε αλλά στα αμπελοχώραφα της οικογένειας σας και όχι σε ένα δημόσιο φορέα, έστω και αυτής της μορφής) «Μα… αξιολογήθηκαν από τους εκπαιδευόμενους και τους κρατήσαμε!» (Τώρα μάλιστα!!! Στα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων η διαδικασία της αξιολόγησης βρήκε το νόημα της και το λαμπρό πεδίο εφαρμογή της, την ίδια ώρα που σε όλη την Ελλάδα στο άκουσμα και μόνο της λέξης «αξιολόγησης», γίνονται απεργίες, καταλήψεις, πορείες και προκαλούνται εντάσεις και φυσικά αμφισβητούνται πάντα διαδικασίες και αποτελέσματα!

Της είπα βέβαια, ότι δε μπορεί να ευσταθεί αυτή η αξιολόγηση τη στιγμή που έχοντας εμπειρία ως υποκείμενο και αντικείμενο δεκάδων αξιολογήσεων σε ΚΕΚ, έχω διαπιστώσει το διάχυτο και γνωστό κλίμα…. της χαλαρότητας και της αδιαφορίας για την ουσία και το πνεύμα της αξιολόγησης. Επίσης, η μέχρι τώρα εμπειρία μου έχει δείξει ότι σχεδόν πάντα υπάρχει η ροπή του «άριστα» για τον αξιολογούμενο!!!).

Θα μπορούσα να σας παραθέσω και άλλα αλλά πιστεύω ότι έγινε ξεκάθαρη η θέληση για τη διαδικασία που ακολουθείται φέτος στην επιλογή των εκπαιδευτών στα ΚΕΕ. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι είμαι υπερβολικός και ότι νιώθω αδικημένος. Σαφώς νιώθω αδικημένος από τη στιγμή που δε μου δίνεται η δυνατότητα να αξιοποιήσω τα επιπλέον προσόντα μου. Αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα. Φέτος, είναι πολύ πιθανό να διδάξω σε τμήμα γιατί κάθε χρόνο όλο και περισσότερος κόσμος ενδιαφέρεται να εκπαιδευθεί στα ΚΕΕ και ανοίγουν συνεχώς νέα τμήματα. Η ουσία όμως είναι άλλη.

Είναι η λογική της «κουτοπονηριάς» που διέπει τέτοιες διαδικασίες και ο καθένας μας επαναπαύεται στον ωχαδελφισμό του! Κανείς πέρυσι δε μας είπε στην ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ (άλλο αμαρτωλό κομμάτι) ότι «ξέρετε όσοι επιλέγουν φέτος θα παραμείνουν και τα επόμενα χρόνια». Προοιωνίζεται κάποιου είδους μονιμοποίηση ή επιπλέον μοριοδότηση για αυτά τα άτομα (τα οποία σε πολλές των περιπτώσεων ήταν τα ίδια και πρόπερσι και φυσικά επιλέχθηκαν πέρυσι επειδή ήταν και πάλι «καλοί» πρόπερσι;;; Μιλάμε για εκατοντάδες θέσεις εκπαιδευτικών διαφόρων ειδικοτήτων.

Επίσης, ξέχασα να αναφέρω ότι αυτομάτως έχουν ανανεωθεί οι συμβάσεις των υπεύθυνων εκπαίδευσης και των συμβούλων εκπαίδευσης των ΚΕΕ. Εκτός φυσικά των περιπτώσεων, εκεί που ανοίγουν νέα ΚΕΕ ή εκεί που μένουν κενές οι θέσεις λόγω παραίτησης των στελεχών. Κανείς δεν αμφισβητεί την ικανότητα και την αξία των περσινών επιλεγέντων διδασκόντων. Αλίμονο! Από εκεί και πέρα όμως, τίθεται θέμα ισονομίας και ίσων ευκαιριών. Ας γίνει η διαδικασία υποβολής νέων αιτήσεων, ας γίνει η αξιολογηση των υποψηφιοτήτων και αν αξίζουν πραγματικά, ας επιλεγούν και πάλι τα ίδια άτομα! Εκτός και αν τα στελέχη του ΙΔΕΚΕ και κατ’ επέκταση του υπουργείου Παιδείας έχουν προαποφασίσει και θεωρούν άσκοπο να προβούν σε μία τέτοια διαδικασία αφού ξέρουν ήδη το αποτέλεσμα!».