Αθήνα 20.7.2008
Στην παράλογη απαίτηση του ΟΑΕΔ και του υπουργείου Απασχόλησης να διακόπτουν τα άτομα με αναπηρία την όποια εργασία τους και να εκδίδουν κάρτα ανεργίας προκειμένου να συμμετέχουν στη διαδικασία τοποθετήσεων σε θέσεις εργασίας του ν. 2643/98, με αβέβαια γι' αυτά έκβαση, αναφέρεται αναγνώστης μας που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του.

Σημειωτέον ότι πρόκειται για τη μοναδική διαδικασία πρόσληψης τακτικού προσωπικού στην Ελλάδα που ζητείται κάρτα ανεργίας, κάτι που σαφώς αντίκειται στην νομοθεσία περί ελεύθερης βούλησης των εργαζομένων.

Η δική μας απορία είναι γιατί τα συνδικαλιστικά όργανα των αναπήρων και η υποτονική Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (ΕΣΑμεΑ) δεν υψώνουν τη φωνή τους γι' αυτό και για άλλα θέματα που αφορούν τις παραπάνω τοποθετήσεις και δεν ζητούν το αυτονόητο: να μεταφερθούν οι θέσεις αυτές στο ΑΣΕΠ για να καλύπτονται σε σύντομο χρονικό διάστημα. Το θέμα αυτό δεν έχει περάσει καν από τη σκέψη των συνδικαλιστών της ΕΣΑμεΑ, όπως διαπιστώσαμε σε πρόσφατη συνομιλία που είχαμε μαζί τους. Γιατί άραγε; Μήπως μερικοί... κουράστηκαν να εκπροσωπούν τους αναπήρους; Και μήπως είναι καιρός σε ορισμένα συνδικαλιστικά πόστα να καθιερωθεί θητεία ορισμένου χρόνου;

* Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της επιστολής.

*  *  *

Σχετικά με την περίφημη προκήρυξη του Νόμου 2643/1998 που υλοποιεί ο ΟΑΕΔ, διαπιστώνω, δυστυχώς, ότι η προστασία που επιδιώκει να παράσχει ο νόμος στην πράξη αποτυγχάνει. Ειδικά για την κατηγορία ΑΜΕΑ που ανήκω εγώ, αναμένοντας τόσα χρόνια να εκδοθεί η προκήρυξη, αναγκάστηκα να ασκήσω ελευθέριο επάγγελμα για να επιβιώσω. Το πιο απλό. Τώρα μου λένε ότι θα πρέπει να είμαι άνεργος και να έχω ισχύουσα κάρτα ανεργίας. Δηλαδή να παρατήσω τη δουλειά που έχω τώρα -η οποία μετά βίας με συντηρεί λόγω μειωμένων δυνατοτήτων μου- και να διαγραφώ από το ασφαλιστικό μου φορέα, μόνο και μόνο για να μπορέσω να καταθέσω αίτηση στην προκήρυξη αυτή. Και αν δεν είμαι επιτυχών; Να καταστρέψω και τη δουλειά που έχω και κερδίζω τα προς το ζην;.

Σας παρακαλώ, κάντε γνωστό το θέμα. Ως άτομο ΑΜΕΑ κουράστηκα πραγματικά να ζω και να χρειάζεται κάθε φορά να παλεύω για τα αυτονόητα.

Με τιμή

Υ.Γ.: Παρακαλώ, σεβαστείτε τη θέλησή μου να παραμείνω ανώνυμος, λόγω της ιδιότητος μου ως ΑΜΕΑ.