Αθήνα 30.9.2009
Προσέφυγε στον Συνήγορο του Πολίτη για τα stage κι ακόμα περιμένει απάντηση.

"Δεν επιλέχτηκα σε κάποια προγράμματα stage του ΟΑΕΔ και επειδή διαπίστωσα ότι δεν υπάρχουν συγκεκριμένα κριτήρια επιλογής, κάτι που εγείρει ερωτήματα για την συνταγματικότητά τους, έστειλα σχετική καταγγελία στον Συνήγορο του Πολίτη.

Καθώς δεν λάμβανα απάντηση, επικοινώνησα τηλεφωνικά με την αρμόδια υπάλληλο. Με έκπληξή μου την άκουσα αρχικά να εκθειάζει τον Διοικητή ΟΑΕΔ (πρόκειται για εξαιρετικό ανθρωπο, αψογο στη δουλεια του και άλλα τέτοια) και στη συνέχεια να προσπαθεί να με πείσει οτι δεν έπρεπε να καταθέσω αυτή την καταγγελία και ότι είναι αναγκασμένη να τη βάλει στο αρχείο επειδή ο ΣτΠ δεν έχει αρμοδιότητα. Έπειτα από καιρό της ξανατηλεφώνησα για να μάθω για την τύχη της καταγγελίας μου και σχεδόν μου επιτέθηκε, αφήνοντάς με άφωνο. Ισχυρίστηκε μάλιστα ότι διενήργησε έρευνα και δεν διαπίστωσε τίποτα το μεμπτό στα προγράμματα αυτά. Μάλιστα σε αυστηρό τόνο μου είπε επί λέξει: «Δεν ξέρω, κύριέ μου, πώς βάζουν τους δικούς τους στα stage, αφήστε με»! Της υπενθύμησα ότι η -20σέλιδη- καταγγελία μου αφορούσε στα ανύπαρκτα κριτήρια επιλογής και όχι στο εάν βάζουν τους δικούς τους ή όχι (ακόμη και ένας βλάκας θα καταλάβαινε τι καταγγέλλω) αλλά αυτή επέμενε, οπότε αναγκάστηκα κι εγώ να της «τα ψάλλω» και να της ζητήσω έγγραφη απάντηση, την οποία και περιμένω.

Τελικά αναρωτιέμαι αν εγώ είμαι τρελός και βλέπω φαντάσματα ή εάν σε αυτόν τον τόπο δεν λειτουργεί τίποτα, ούτε καν οι Ανεξάρτητες Αρχές που υποτίθεται ότι υπερασπίζονται τα δικαιώματα των πολιτών.

Θα με ενδιέφερε η άποψη του κ. Παναγιωτόπουλου, ο οποίος έχει αρθρογραφήσει πολλές φορές κατά των stage".

Απάντηση της Proslipsis
Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι τα σταζ (όπως τα λέγαμε παλαιότερα επειδή προέρχονται από τη Γαλλία) στη γνήσια εκδοχή τους θεωρούνται ένα πετυχημένο μοντέλο απόκτησης εργασιακής εμπειρίας ή και εργασίας. Για παράδειγμα, στη Γαλλία σταζίερς συναντά κανείς κυρίως στον ιδιωτικό τομέα. Τοποθετούνται σε θέσεις εργασίας επί 12 μήνες, παίρνουν βασικό μισθό (περίπου 1.200 ευρώ) και έχουν πλήρη ασφαλιστική και ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Πολλές φορές μάλιστα τους προσφέρονται και πρόσθετες παροχές, όπως οδοιπορικά, ενοίκιο κατοικίας κ.λπ. Μάλιστα, ένα σημαντικό ποσοστό των επιχειρήσεων τους προσφέρουν μόνιμη θέση εργασίας μετά την ολοκλήρωση της πρακτικής τους άσκησης. Ένα ενδεικτικό παράδειγμα: σταζίερ που θήτευσε στην εδώ γαλλική Τράπεζα Societe Generale (πρώην Γενική Τράπεζα) τοποθετήθηκε και μάλιστα σε θέση προϊσταμένου σε πάραρτημα της Τράπεζας σε ασιατική χώρα.

Η σύγκριση με το κακέκτυπο ελληνικό μοντέλο είναι συντριπτική: θητεία στον δημόσιο τομέα, που πολλές φορές δεν προσφέρει καμία εργασιακή εμπειρία (πολλοί απλά ξεσκονίζουν φακέλους), ανασφάλιστη εργασία των 400 ή 500 ευρώ, επαναπρόσληψη που οδηγεί σε εγκλωβισμό, αποπροσανατολισμό και ομηρία, πελατειακές πρακτικές σαν αυτές που καταγγέλλει ο αναγνώστης μας και οι οποίες αποτελούν ένα μέρος μόνο του προβλήματος, "καραμπινάτη" αντισυνταγματική διάκριση εις βάρος των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα με την πριμοδότηση του κριτηρίου της εμπειρίας στις προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ.

Πάντως, με αφορμή την επιστολή, ψάξαμε όλες τις υποθέσεις που έχει διερευνήσει μέχρι σήμερα ο (γυναικοκρατούμενος) ΣτΠ και με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι δεν έχει ασχοληθεί καθόλου με το ζοφερό θέμα των stage. Μας είναι λίγο δύσκολο να πιστέψουμε ότι δεν έχει δεχθεί ανάλογες καταγγελίες (αν κάποιος αναγνώστης έχει προσφύγει σε αυτόν για το θέμα των stage, ας μας ενημερώσει).