«Είναι κάτι το αυτονόητο που το επιτάσσει η λογική», πρόσθεσε. «Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης δεν είχαμε αναπτύξει ως τώρα κουλτούρα αξιολόγησης. Από την ώρα που θα τελείωνε κάποιος το πανεπιστήμιο μέχρι την ώρα που θα έπαιρνε σύνταξη, θα μπορούσε να μην έχει αξιολογηθεί ποτέ. Και μιλάμε για τους ανθρώπους που αξιολογούν καθημερινά τα παιδιά μας. Αυτή η αντίληψη περί αξιολόγησης είναι ένα απομεινάρι της κακής πλευράς της μεταπολιτευτικής περιόδου. Ακούω και κατανοώ τα περί ιδιαιτερότητας του εκπαιδευτικού κλάδου, δεν θα πρέπει όμως αυτή η ιδιαιτερότητα να λειτουργεί ως άλλοθι για την αποφυγή της αξιολόγησης».