Το 2001 συμφωνήθηκε μεταξύ των κυβερνήσεων Ελλάδος και Βαυαρίας η οικοδόμηση σχολικού συγκροτήματος που θα ανήκε στο ελληνικό δημόσιο σε οικόπεδο έκτασης 11 στρεμμάτων που παραχωρήθηκε έναντι εξαιρετικά μικρού αντίτιμου από την  γερμανική πλευρά, η οποία μάλιστα ανέλαβε την υποχρέωση να χρηματοδοτήσει το έργο κατά το 70% της απαιτούμενης δαπάνης. 

Το έργο κινδύνευσε να ανασταλεί εξαιτίας μακροχρόνιας δικαστικής διαμάχης με τον Δήμο Μονάχου. Σύμφωνα με την τελεσίδικη απόφαση του βαυαρικού δικαστηρίου το οικόπεδο παραμένει στην ελληνική ιδιοκτησία με τον απαράβατο  όρο όμως το κτήριο να έχει ολοκληρωθεί έως 30 Ιουνίου 2017.  Σε διαφορετική περίπτωση θα περιήρχετο, σε όποιο στάδιο της οικοδόμησής του κι αν βρισκόταν, στο βαυαρικό κράτος. Ο κίνδυνος να συμβεί αυτό ήταν παραπάνω από ορατός, καθώς μέχρι πριν από λίγους μήνες το έργο είχε κυριολεκτικά βαλτώσει –πολλώ δε μάλλον καθόσον, λόγω της δεινής οικονομικής κατάστασης της Ελλάδος, φαινόταν αδύνατον η χώρα μας να ανταποκριθεί στις οικονομικές υποχρεώσεις της. 

Στις 8 Μαρτίου ο υφυπουργός Θεοδόσης Πελεγρίνης, ύστερα από συνεννόηση με τον υπουργό Νίκο Φίλη, συνάντησε στο Μόναχο τον φιλέλληνα υπουργό της Παιδείας της Βαυαρικής κυβέρνησης, Λούτβιχ Σπάνλε, με τον οποίον συμφώνησαν ότι, εφόσον η ελληνική πλευρά κατορθώσει να ολοκληρώσει τον σκελετό του κτηρίου έως τον Ιούνιο, η βαυαρική κυβέρνηση θα συνεισφέρει οικονομικώς στην ολοκλήρωση του έργου διαθέτοντας για την συνέχιση του έργου το ποσόν που της αναλογεί, αντί να το καταβάλει στο τέλος, μετά την ολοκλήρωσή του.

Το ποσόν που απαιτείται για εκπλήρωση της νέας συμφωνίας εκταμιεύθηκε στις 29 Μαρτίου, μέσα σε 10 εργάσιμες ημέρες -πράγμα ασυνήθιστο για τα ελληνικά δεδομένα- και πλέον όλα δείχνουν ότι η χώρα μας θα αποκτήσει  ένα σύγχρονο εκπαιδευτήριο, όπου τα παιδιά των ελλήνων ομογενών θα μπορούν να εκπαιδεύονται σε ένα άνετο περιβάλλον, ικανό να προσελκύει και γερμανικής καταγωγής παιδιά.