Όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του υπουργείου, ο πρώτος περιορισμός ήταν ότι η άριστη γνώση αφορούσε μία γλώσσα και ο δεύτερος ότι η γλώσσα αυτή έπρεπε να είναι είτε μια οποιαδήποτε από τις γλώσσες εργασίας των ευρωπαϊκών σχολείων (αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά) είτε η γλώσσα της χώρας όπου αυτά λειτουργούν. Ωστόσο με βάση τις αποφάσεις του Ανώτατου Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών Σχολείων τα τελευταία χρόνια τα κράτη-μέλη έχουν τη δυνατότητα να καλύψουν θέσεις εκπαιδευτικών για τμήματα στα οποία η γλώσσα διδασκαλίας δεν είναι η μητρική τους, εφόσον υπάρχουν εκπαιδευτικοί που έχουν άριστη γνώση στη συγκεκριμένη γλώσσα διδασκαλίας. Για παράδειγμα οι εκπαιδευτικοί της Ελλάδας θα μπορούσαν να καλύψουν θέσεις σε τμήματα όπου η γλώσσα διδασκαλίας είναι τα αγγλικά (και όχι τα ελληνικά), αρκεί να έχουν άριστη γνώση της συγκεκριμένης γλώσσας. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις προσφέρονται θέσεις που απαιτούν την άριστη γνώση δύο γλωσσών και όχι μίας.

Για αυτές τις θέσεις το υπουργείο δεν μπορούσε να απευθύνει πρόσκληση στους/στις εκπαιδευτικούς του, καθώς σύμφωνα με τον ισχύοντα νόμο δεν υπήρχε η δυνατότητα να ορίζεται στην προκήρυξη η προϋπόθεση της άριστης γνώσης σε μία συγκεκριμένη γλώσσα ούτε σε δύο γλώσσες. Με τη νέα διάταξη θα έχει την ευελιξία να προσαρμόζει τις προϋποθέσεις γλωσσομάθειας στις διαφόρων ειδών θέσεις που προκηρύσσονται από το Ανώτατο Συμβούλιο Ευρωπαϊκών Σχολείων.