Μετά την ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ εξήγγειλε 24ωρη πανελλαδική απεργία για την προσεχή Πέμπτη 16 Μαρτίου για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, υπό το γενικό σύνθημα «Όλων οι ζωές μετράνε».

Ειδικότερα, η ΓΣΕΕ, με ομόφωνη απόφαση του 38ου Πανελλαδικού Συνεδρίου της, το οποίο διεξάγεται στο Καβούρι Αττικής,  αποφάσισε την πραγματοποίηση 24ωρης πανελλαδικής απεργίας την Πέμπτη 16 Μαρτίου 2023, ενώ απέτησε φόρο τιμής στους νεκρούς ξεκινώντας το συνέδριό της με ενός λεπτού σιγή για τα θύματα του συγκλονιστικού σιδηροδρομικού δυστυχήματος.  

Στη σχετική ανακοίνωσή της η Συνομοσπονδία αναφέρει: «Η χώρα μας βιώνει μέρες πένθους, μετά το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη, που κόστισε τη ζωή σε τουλάχιστον 57 ανθρώπους, επί το πλείστον νέα παιδιά. Η εθνική τραγωδία στα Τέμπη έχει συγκλονίσει τους πάντες. Παιδιά, νέους, μεγάλους. Διαδηλώσεις, μηνύματα σε τοίχους, σε αυλές σχολείων, σε αίθουσες πανεπιστημίων έχουν κατακλύσει τη χώρα ολόκληρη. Ο καθένας αλλά και όλοι μαζί θέλουμε να εκφράσουμε με το δικό μας τρόπο τη διαχρονική μας απογοήτευση για όσα δεν έγιναν, μα πάνω απ’ όλα την οργή για αυτό που συνέβη στα Τέμπη. 

Για τους εργαζόμενους όλης της χώρας η διερεύνηση σε βάθος και η απόδοση ευθυνών, καθώς και η λήψη μέτρων για να μη ξαναθρηνήσουμε ανθρώπινες ζωές, αποτελεί κεντρικό αίτημα της κοινωνίας και βρίσκεται στο επίκεντρο της απεργιακής μας κινητοποίησης. Η αδιαφάνεια, η συγκάλυψη, η μετάθεση ευθυνών και οι τυχόν καθυστερήσεις δε θα επιτρέψουμε να οδηγήσουν στη λήθη. Απαιτούμε να διερευνηθούν σε όλο το εύρος οι αιτίες του δυστυχήματος και να αποκαλυφθούν οι υπεύθυνοι. Οι κομματικές και εκλογικές σκοπιμότητες δε θα επιτρέψουμε να γίνουν αιτία εύκολων καταλογισμών και ανταλλαγής κατηγοριών».

Για τη Συνομοσπονδία τα βασικά τρία ερωτήματα που θα πρέπει να απαντηθούν άμεσα είναι τα εξής: Γιατί φτάσαμε σε αυτή την τραγωδία; Ποιοι ευθύνονται; Πώς δε θα συμβεί ποτέ ξανά; 

Και συνεχίει η ανακοίνωση: «Οι νεκροί συνάδελφοί μας σιδηροδρομικοί, θύματα και αυτοί της ανείπωτης τραγωδίας, με το θάνατό τους όχι μόνο αποκαλύπτουν όλα όσα επιμελώς κάποιοι απέκρυπταν διαχρονικά, δηλαδή τις  ευθύνες των Κυβερνήσεων και τη συστηματική υπονόμευση των σιδηροδρομικών υποδομών, αλλά φέρνουν στο φως και το μακάβριο άθροισμα του μακρύ καταλόγου των νεκρών εργαζομένων που απώλεσαν τη ζωή τους σε εργατικά δυστυχήματα τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

Την ίδια στιγμή, μετά τη σχεδόν 13ετή κρίση, η εργασία έχει υποστεί τα πάνδεινα: μειώσεις μισθών, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων και αποδόμηση του εργατικού δικαίου, περιορισμό των μισθωτών που απολαμβάνουν συλλογική προστασία και κυρίως ανεργία, που ειδικά στους νέους έχουμε το θλιβερό προνόμιο να είμαστε οι πρωταθλητές στην Ευρώπη. Αυτά τα νέα παιδιά που χάθηκαν στα Τέμπη, είναι τα παιδιά της κρίσης. Αρχικά δημοσιονομικής και μετέπειτα πανδημικής, ενεργειακής και τώρα της κρίσης κόστους ζωής. 

Ο σιδηρόδρομος εξακολουθεί να είναι ένα μεταφορικό μέσο με εξόχως ταξικά χαρακτηριστικά. Επί το πλείστον εξυπηρετεί τις μετακινήσεις των εργαζομένων, της νεολαίας, των φτωχών ανθρώπων με τα χαμηλά ή και ανύπαρκτα εισοδήματα. 

Η πολιτεία αν μη τι άλλο οφείλει να διασφαλίσει τα στοιχειώδη. Ασφάλεια στις μετακινήσεις και ποιότητα υπηρεσιών».