Αθήνα 18.5.2005.
Βεβαιώσεις εργοδοτών για την απόδειξη εμπερίας τέλος. Όι υποψήφιοι για θέσεις του δημόσιου τομέα δεν θα έρχονται πλέον στην δύσκολη θέση να απευθύνονται στα νυν ή στα πρώην «αφεντικά» τους προκειμένου να λάβουν πιστοποιητικά επαγγελματικής εμπειρίας ή προϋπηρεσίας. Θα αρκεί η βεβαίωση του ασφαλιστικού τους φορέα και μια υπεύθυνη δήλωση.

Το σημαντικό αυτό μέτρο, που ήταν ζητούμενο εδώ και πολλά χρόνια, πήρε η Ολομέλεια του ΑΣΕΠ, η οποία παράλληλα καθόρισε και το γενικότερο σύστημα απόδειξης της εμπειρίας στις προσλήψεις του Δημοσίου, που θα ισχύει από δω και πέρα.

Σύμφωνα με την σχετική απόφαση, που παραθέτει αυτούσια η «Ρ», η εμπειρία θα αποδεικνύεται πλέον με ένα από τους παρακατω τρόπους.

Κατ’ αρχήν υπάρχει ο βασικός τρόπος απόδειξης της εμπειρίας που ορίζει ότι:
- Για την απόδειξη του χρόνου και του είδους της εμπειρίας του υποψηφίου στις περιπτώσεις που για την άσκηση του επαγγέλματος απαιτείται άδεια, αρκεί η ύπαρξη της άδειας και η βεβαίωση του οικείου ασφαλιστικού φορέα ότι εξακολουθεί να είναι ασφαλισμένος.

Όταν στην παραπάνω περίπτωση ζητείται εξειδικευμένη εμπειρία, τότε:
- Αν πρόκειται για ελεύθερο επαγγελματία, βεβαιώνεται με υπεύθυνη δήλωση του υποψηφίου, η οποία συνοδεύεται από μία τουλάχιστον σχετική σύμβαση ή δελτία παροχής υπηρεσιών που καλύπτουν ενδεικτικώς τη διάρκεια της εξειδικευμένης εμπειρίας.
- Αν πρόκειται για μισθωτό, βεβαιώνεται σύμφωνα με όσα ορίζονται στην προκήρυξη.
- Αν για την άσκηση του επαγγέλματος δεν απαιτείται άδεια, τα στοιχεία που αποδεικνύουν την εμπειρία του υποψηφίου καθορίζονται με την προκήρυξη.

Σύμφωνα με την απόφαση του ΑΣΕΠ, στις δύο τελευταίες περιπτώσεις που η εμπειρία θα καθορίζεται με την προκήρυξη, θα ζητείται:

Α. Για εμπειρία στον ιδιωτικό τομέα
- Βεβαίωση του οικείου ασφαλιστικού φορέα για την εξακολουθητική ασφάλιση του υποψηφίου και
- Για την απόδειξη της εμπειρίας που έχει αποκτηθεί στον ιδιωτικό τομέα θα ζητείται, επιπλέον της βεβαιώσεως του ασφαλιστικού φορέα, αναλυτική και (χωριστή από την αίτηση του υποψηφίου), υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του Ν. 1599/86 στην οποία θα αναφέρεται επακριβώς ο χρόνος και το είδος της εμπειρίας του και αν αυτή έχει αποκτηθεί με σύμβαση ή σχέση εργασίας ή έργου σε συγκεκριμένο εργοδότη (ένα ή περισσοτέρους), τα στοιχεία του εργοδότη φυσικού προσώπου ή της επωνυμίας της επιχείρησης, αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο (εταιρεία κλπ), σύμφωνα με το υπόδειγμα τέτοιας δήλωσης που θα συνοδεύει την αίτηση του υποψηφίου (θα εκδοθεί από το ΑΣΕΠ την εβδομάδα που έρχεται και θα το παρουσιάσει η «Ρ»).
Δεν θα απαιτείται βεβαίωση του ιδιώτη εργοδότη, διότι -ενώ η υπεύθυνη δήλωση παρέχει τα απαραίτητα εχέγγυα αξιοπιστίας, λόγω των σοβαρών ποινικών κυρώσεων που απειλούνται από το νόμο σε περίπτωση που το περιεχόμενό της είναι ψευδές-, η μακρά πείρα έχει αποδείξει ότι οι βεβαιώσεις των ιδιωτών εργοδοτών, πέραν του ότι δεν παρέχουν αξιοπιστία μεγαλύτερη των υπεύθυνων δηλώσεων, σε αρκετές περιπτώσεις δεν μπορούν να αποκτηθούν από τους υποψηφίους, με αποτέλεσμα να αποκλείονται, είτε διότι οι εργοδότες είναι πολλοί και δεν ανευρίσκονται ή δυστροπούν λόγω διενέξεων που έχουν με τον εργαζόμενο υποψήφιο, είτε διότι ο τελευταίος, μη όντας βέβαιος για την επιτυχία του σε μία από τις προκηρυσσόμενες θέσεις, δεν αποτολμά να ζητήσει βεβαίωση από τον εργοδότη του, φοβούμενος μήπως χάσει τη θέση του.

Β. Για εμπειρία στον δημόσιο τομέα θα απαιτείται: 
1. Εφόσον ο χρόνος της αποκτηθείσας εμπειρίας, σε καθήκοντα της ίδιας ή παρεμφερούς ειδικότητας με αυτή της προκηρυσσόμενης θέσης, διανύθηκε σε υπηρεσίες του Δημοσίου, σε ΝΠΔΔ, ΟΤΑ α’ ή β’ βαθμού, σε ΝΠΙΔ του δημόσιου τομέα της παρ. 1 του άρθρου 14 του Ν. 2190/1994 όπως ισχύει, ή σε φορείς της παρ. 3 του άρθρου 1 του Ν. 2527/1997 και είναι αθροιστικά ίσος ή μεγαλύτερος των 24 μηνών, ο αριθμός των μονάδων για το κριτήριο της κατά τα ανωτέρω αποκτηθείσας εμπειρίας προσαυξάνεται κατά 50% (έχει γίνει σχετική νομοθετική ρύθμιση που ισχύει έως 31 Δεκεμβρίου 2007). Σε αυτές τις περιπτώσεις θα απαιτείται απλή βεβαίωση του φορέα.

2. Σε όσες περιπτώσεις η προσκόμιση της άδειας άσκησης του επαγγέλματος και της βεβαίωσης του ασφαλιστικού φορέα αποδεικνύει μεν γενικά την απαιτούμενη εμπειρία του υποψηφίου, όχι όμως και το φορέα στον οποίο αποκτήθηκε και ο φορέας αυτός είναι δημόσιος από τους αναφερόμενους στην προηγούμενη περίπτωση 1, ο δε υποψήφιος πρέπει να αποδείξει ότι η προϋπηρεσία του έχει διανυθεί σε τέτοιο φορέα για να απολαύσει συγκεκριμένου πλεονεκτήματος, όπως είναι η προσαύξηση της βαθμολογίας του σύμφωνα με τις ως άνω διατάξεις του άρθρου 2 του Ν. 3320/2005 που προαναφέρθηκαν, τότε απαιτείται και πρέπει να προσκομίσει απαραίτητα σχετική βεβαίωση του φορέα για την εμπειρία του και όταν ακόμη αυτή δεν είναι εξειδικευμένη, διότι δεν αρκεί η άδεια του επαγγέλματος και η βεβαίωση του ασφαλιστικού φορέα, παρ’ ότι για την εμπειρία (απλή ή εξειδικευμένη) υποβάλλεται τυχόν υπεύθυνη δήλωση που στην περίπτωση αυτή δεν είναι αναγκαία.

Το πλήρες κείμενο της απόφασης του ΑΣΕΠ έχει ως εξής:

Αριθμός 5

ΑΝΩΤΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ

Συγκροτήθηκε από τους Γεώργιο Βέη, Πρόεδρο, Νικόλαο Καβαλλιέρο Αντιπρόεδρο, Αγησίλαο Μπακόπουλο Αντιπρόεδρο, Κωνσταντίνο Μπουκουβάλα, Γεράσιμο Φρούντζο, Γεώργιο Πατρινέλη, Μίνωα Μαθιουδάκι, Ευάγγελο Σακλαμπανάκη, Ιωάννη Βασιλόπουλο, Εμμανουήλ Βοϊκλή, Δημήτριο Γκουλούση, Παναγιώτη Λάμπο, Ευθύμιο Βελώνια, Βασιλική Κοσμά, Κανελλιώ Σακελλαριάδου, Βασίλειο Γκούβα, Νικόλαο Κωστάκη, Κωνσταντίνο Τράκα, Δημήτριο Μπέικο, Ρίζο Αντωνακόπουλο και Βελισσάριο Καράκωστα, Συμβούλους.

Απουσίαζαν λόγω κωλύματος οι Σύμβουλοι Αδαμάντιος Φαρμάκης, Φώτιος Μπολόφης και Αντωνία Ντάρα.

Συνήλθε σε συνεδρίαση στο κατάστημά του την 6η Απριλίου 2005, κατά την οποία χρέη Γραμματέα εξετέλεσε η Λαμπρινή Φώτη.

Αντικείμενο της συνεδριάσεως ήταν ο τρόπος απόδειξης της εμπειρίας μετά το Νόμο 3320/2005.

Η Ολομέλεια, αφού άκουσε την πρόταση του Αντιπροέδρου της Αγησίλαου Μπακόπουλου, που είχε ορισθεί ως Εισηγητής, καθώς και τις απόψεις που εξετέθησαν από όλα τα υπόλοιπα παρόντα μέλη της, αποφάσισε κατά πλειοψηφία ως ακολούθως:

Με το άρθρο 4 παρ. 1 του Ν. 3320/23.2.2005 (ΦΕΚ 48Α/23.2.2005) αντικαταστάθηκαν τα δύο τελευταία εδάφια της περίπτ. ιγ’ της παρ. 8 του άρθρου 17 του Ν. 2190/1994 όπως είχε αντικατασταθεί με την παρ. 2 του άρθρου 2 του Ν. 3260/2004 (ΦΕΚ 151 Α) και ορίστηκαν τα εξής:

«Για την απόδειξη του χρόνου και του είδους της εμπειρίας του υποψηφίου στις περιπτώσεις που για την άσκηση του επαγγέλματος απαιτείται άδεια, αρκεί η ύπαρξη της άδειας και η βεβαίωση του οικείου ασφαλιστικού φορέα ότι εξακολουθεί να είναι ασφαλισμένος. Όταν στην ανωτέρω περίπτωση ζητείται εξειδικευμένη εμπειρία, αυτή, αν μεν πρόκειται για ελεύθερο επαγγελματία, βεβαιώνεται με υπεύθυνη δήλωση του υποψηφίου, η οποία συνοδεύεται από μία τουλάχιστον σχετική σύμβαση ή δελτία παροχής υπηρεσιών που καλύπτουν ενδεικτικώς τη διάρκεια της εξειδικευμένης εμπειρίας, αν δε πρόκειται για μισθωτό βεβαιώνεται σύμφωνα με όσα ορίζονται στην προκήρυξη. Αν για την άσκηση του επαγγέλματος δεν απαιτείται άδεια, τα στοιχεία που αποδεικνύουν την εμπειρία του υποψηφίου καθορίζονται με την προκήρυξη». Από την τελευταία αυτή φράση και την αμέσως προηγούμενη προκύπτει ότι στις περιπτώσεις κατά τις οποίες για την άσκηση του επαγγέλματος τόσο του ελεύθερου επαγγελματία όσο και του μισθωτού δεν απαιτείται άδεια, τα στοιχεία που αποδεικνύουν την εμπειρία του υποψηφίου καθορίζονται με την προκήρυξη. Με την ίδια προκήρυξη καθορίζεται ο τρόπος με τον οποίο βεβαιώνεται η τυχόν απαιτούμενη εξειδικευμένη εμπειρία προκειμένου για μισθωτό όταν για την άσκηση του επαγγέλματός του απαιτείται άδεια.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, που ο τρόπος απόδειξης της εμπειρίας αφήνεται στην προκήρυξη, πρέπει απαραίτητα, είτε η εμπειρία αυτή απαιτείται ως τυπικό προσόν είτε ως βαθμολογούμενο κριτήριο και είτε είναι απλή είτε εξειδικευμένη, να απαιτείται, με βάση τη κεντρική φιλοσοφία της νέας διάταξης, (και με τις παρακάτω αποκλίσεις για την εμπειρία που αποκτήθηκε στο δημόσιο τομέα) η βεβαίωση του οικείου ασφαλιστικού φορέα για την εξακολουθητική ασφάλιση του υποψηφίου.

Κατά τα λοιπά θα πρέπει να γίνει διάκριση μεταξύ εμπειρίας που έχει αποκτηθεί στον ιδιωτικό τομέα και εμπειρίας που έχει αποκτηθεί στο δημόσιο τομέα. Για την απόδειξης της εμπειρίας που έχει αποκτηθεί στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει, επιπλέον της βεβαιώσεως του ασφαλιστικού φορέα, να απαιτείται αναλυτική και, χωριστή από την αίτηση του υποψηφίου, υπεύθυνη δήλωση του άρθρου 8 του Ν. 1599/86 στην οποία θα αναφέρεται επακριβώς ο χρόνος και το είδος της εμπειρίας του και αν αυτή έχει αποκτηθεί με σύμβαση ή σχέση εργασίας ή έργου σε συγκεκριμένο εργοδότη (ένα ή περισσοτέρους) τα στοιχεία του εργοδότη φυσικού προσώπου ή της επωνυμίας της επιχείρησης αν πρόκειται για νομικό πρόσωπο (εταιρεία κλπ), σύμφωνα με το υπόδειγμα τέτοιας δήλωσης που θα συνοδεύει την αίτηση του υποψηφίου. Δεν θα απαιτείται βεβαίωση του ιδιώτη εργοδότη, διότι, ενώ η υπεύθυνη δήλωση παρέχει τα απαραίτητα εχέγγυα αξιοπιστίας, λόγω των σοβαρών ποινικών κυρώσεων που απειλούνται από το νόμο σε περίπτωση που το περιεχόμενό της είναι ψευδές, η μακρά πείρα έχει αποδείξει ότι οι βεβαιώσεις των ιδιωτών εργοδοτών, πέραν του ότι δεν παρέχουν αξιοπιστία μεγαλύτερη των υπεύθυνων δηλώσεων, σε αρκετές περιπτώσεις δεν μπορούν να αποκτηθούν από τους υποψηφίους, με αποτέλεσμα να αποκλείονται, είτε διότι οι εργοδότες είναι πολλοί και δεν ανευρίσκονται ή δυστροπούν λόγω διενέξεων που έχουν με τον εργαζόμενο υποψήφιο, είτε διότι ο τελευταίος, μη όντας βέβαιος για την επιτυχία του σε μία από τις προκηρυσσόμενες θέσεις, δεν αποτολμά να ζητήσει βεβαίωση από τον εργοδότη του, φοβούμενος μήπως χάσει τη θέση του.

Αν και κατά τη γνώμη του Αντιπροέδρου Νικολάου Καβαλλιέρου και των συμβούλων Ιωάννη Βασιλόπουλου, Δημητρίου Γκουλούση, Ευθυμίου Βελώνια, Βασιλείου Γκούβα, Κωνσταντίνου Τράκα και Δημητρίου Μπεϊκου για την απόδειξη της εμπειρίας στον ιδιωτικό τομέα, που ο νομοθέτης επαφίεται να ορισθεί από την προκήρυξη, πρέπει για λόγους αξιοπιστίας και διαφάνειας έναντι όλων των υποψηφίων να τηρηθεί ο μέχρι τώρα τρόπος απόδειξης της, δηλαδή με υπεύθυνη δήλωση του εργοδότη του μισθωτού για το είδος της παρασχεθείσας εργασίας και τη διάρκεια αυτής, μαζί με τη βεβαίωση του οικείου ασφαλιστικού φορέα για την αντίστοιχη χρονική ασφάλιση του υποψηφίου. Εξ’ άλλου ο τρόπος αυτός απόδειξης της εμπειρίας στον ιδιωτικό τομέα έχει παγιωθεί στη συνείδηση των υποψηφίων πολιτών, αφού εφαρμόζεται επί μακρόν χωρίς να δημιουργήσει ιδιαίτερες δυσκολίες στη διαδικασία ελέγχου της δηλούμενης κάθε φορά εμπειρίας και ακόμη διασφαλίζει περισσότερο την ακρίβεια των δηλούμενων στοιχείων και συνεπώς την αξιοπιστία της διαδικασίας προσλήψεων.

Περαιτέρω για την απόδειξη της εμπειρίας που έχει αποκτηθεί στο δημόσιο τομέα στις ίδιες ως άνω περιπτώσεις που ο τρόπος απόδειξης της εμπειρίας ορίζεται με την προκήρυξη πρέπει κατά την ομόφωνη γνώμη της Ολομέλειας να γίνουν δεκτά τα εξής:

Το άρθρο 2 του Ν. 3320/2005 ορίζει τα ακόλουθα :

1. Τα εδάφια από το δέκατο τέταρτο έως και το τελευταίο της περίπτωσης Β΄ της παρ. 2 του άρθρου 18 του Ν. 2190/1994 (ΦΕΚ 28Α) όπως ισχύει αντικαθίστανται ως εξής:

«Αν ο χρόνος της αποκτηθείσας εμπειρίας, σε καθήκοντα της ίδιας ή παρεμφερούς ειδικότητας με αυτή της προκηρυσσόμενης θέσης, διανύθηκε σε υπηρεσίες του Δημοσίου, σε ΝΠΔΔ, ΟΤΑ α’ ή β’ βαθμού, σε ΝΠΙΔ του δημόσιου τομέα της παρ. 1 του άρθρου 14 του Ν. 2190/1994 όπως ισχύει, ή σε φορείς της παρ. 3 του άρθρου 1 του Ν. 2527/1997 και είναι αθροιστικά ίσος ή μεγαλύτερος των 24 μηνών, ο αριθμός των μονάδων για το κριτήριο της κατά τα ανωτέρω αποκτηθείσας εμπειρίας προσαυξάνεται κατά 50%.

Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, προσαύξηση στη βαθμολογία για το κριτήριο της εμπειρίας συνεπάγεται και ο χρόνος συμμετοχής σε προγράμματα που χρηματοδοτούνται από εθνικούς ή κοινοτικούς πόρους ή συγχρηματοδοτούνται από την Ευρωπαϊκή Ένωση τα οποία, δυνάμει προγραμματικών συμβάσεων ή κοινών Υπουργικών Αποφάσεων υλοποιούνται στους ΟΤΑ μέσω Δημοτικών ή Κοινοτικών Επιχειρήσεων ή ανωνύμων εταιρειών της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Ειδικώς για την πλήρωση θέσεων των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) οι μονάδες του χρόνου εμπειρίας του υποψηφίου που έχει πράγματι διανυθεί σε ΚΕΠ του φορέα, στον οποίο ανήκει το ΚΕΠ, του οποίου θέσεις προκηρύσσονται, προσαυξάνονται κατά 55% εφόσον ο υποψήφιος έχει προϋπηρεσία 18 τουλάχιστον μηνών σε αυτό ή σε άλλο, το οποίο έχει καταργηθεί.»

2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου εφαρμόζονται για την αξιολόγηση υποψηφίων οι οποίοι θα συμμετάσχουν σε διαδικασίες διορισμού ή πρόσληψης του παρόντος άρθρου, βάσει προκηρύξεων που θα εκδοθούν μέχρι την 31 Δεκεμβρίου 2007 και για χρόνο εμπειρίας που αποκτήθηκε από το 1990 μέχρι την ημέρα δημοσίευσης του νόμου αυτού.

3. Οι διατάξεις των προηγουμένων παραγράφων ισχύουν και στις διαδικασίες πλήρωσης θέσεων με γραπτό διαγωνισμό για την προσαύξηση των μονάδων εμπειρίας που συγκεντρώνει ο υποψήφιος βάσει των διατάξεων των περιπτώσεων δ’ έως και ιγ’ της παρ. 8 του άρθρου 17 του Ν. 2190/1994, όπως ισχύει.

Από τις ως άνω διατάξεις προκύπτει ότι η προσαύξηση του 50% και 55%, που προβλέπεται σε αυτές, δίδεται υπέρ των υποψηφίων που απέκτησαν εμπειρία στους ως άνω φορείς του δημόσιου τομέα και λογικό είναι μόνον οι φορείς αυτοί να παρέχουν τις απαιτούμενες βεβαιώσεις προϋπηρεσίας, πράγμα που είναι απλό και εύκολο, υπέρ των υποψηφίων που θέλουν να κάνουν χρήση της εμπειρίας αυτής. Οι βεβαιώσεις αυτές αρκούν από μόνες τους για την απόδειξη τόσο της εμπειρίας καθ’ εαυτήν όσο και του δικαιώματος στην προσαύξηση υπό τους όρους που προβλέπουν οι ανωτέρω διατάξεις. Για άλλη εμπειρία, κτηθείσα εκτός των ανωτέρω φορέων, ισχύουν όσα ανωτέρω εκτέθηκαν.

Αναφορικά με την απόδειξη της εμπειρίας που δεν αφήνεται στην προκήρυξη, πρέπει να παρατηρηθούν τα εξής:

Η περίπτωση ιγ’ της παρ. 8 του άρθρου 17 του Ν. 2190./1994, όπως ίσχυε μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 17 του Ν. 3051/2002 και πριν από την αντικατάστασή του με την παρ. 2 του άρθρου 2 του Ν. 3260/2004 όριζε ότι για την απόδειξη εμπειρίας εφαρμόζονται τα προβλεπόμενα στο Π.Δ. 50/2001 (ΦΕΚ 39 Α). Μεταξύ αυτών ήταν και οι βεβαιώσεις των ως άνω φορέων του άρθρου 2 παρ. 2 του Ν. 3320/2005, οι οποίες είχαν διατηρηθεί ως αποδεικτικά μέσα της εμπειρίας για τους μισθωτούς και μετά το Ν. 3260/2004, ο οποίος μόνο για τους ελεύθερους επαγγελματίες επέφερε την μεταβολή ότι αρκεί για την απόδειξη της εμπειρίας η ύπαρξη της άδειας και η βεβαίωση του οικείου ασφαλιστικού φορέα ότι εξακολουθεί να είναι ασφαλισμένος ως ελεύθερος επαγγελματίας κλπ. Με την διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του νέου Ν. 3320/2005, η τελευταία αυτή διάταξη αντικαταστάθηκε με επέκτασή της σε «κάθε υποψήφιο» και όχι μόνον στους ελεύθερους επαγγελματίες. Όμως η διατύπωση της διάταξης αυτής, όπως και εκείνης του προηγούμενου Ν.3260/2004, στην οποία χρησιμοποιείται το ρήμα «αρκεί», ναι μεν επιτρέπει στον υποψήφιο να προσκομίσει μόνον την άδεια άσκησης του επαγγέλματος και την βεβαίωση ασφάλισης του ασφαλιστικού φορέα για τον τρόπο απόδειξης της μη εξειδικευμένης εμπειρίας, αλλά πάντως δεν αποκλείει αντί αυτών την προσκόμιση από τον υποψήφιο βεβαίωσης των ως άνω φορέων του δημόσιου τομέα και επομένως τέτοιες βεβαιώσεις, που ασφαλώς παρέχουν πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη και όταν ο τρόπος απόδειξης της εμπειρίας δεν αφήνεται στην προκήρυξη. Η άποψη αυτή ενισχύεται και από την διάταξη του άρθρου 28 του νέου Ν.3320/2005 σύμφωνα με την οποία ωσότου γίνει η πιστοποίηση από τον Ο.Ε.Ε.Κ. των φορέων που χορηγούν πιστοποιητικά γνώσης πληροφορικής ή χειρισμού Η/Υ οι υποψήφιοι μπορούν να αποδεικνύουν τη γνώση πληροφορικής ή χειρισμού Η/Υ, όπου αυτή προβλέπεται ως πρόσθετο προσόν διορισμού στο δημόσιο τομέα με τους τρόπους που ορίζονται στο Π.Δ. 50/2001 (ΦΕΚ 39 Α) άρα και με εμπειρία αποδεικνυομένη με βεβαιώσεις των ως άνω φορέων του δημόσιου τομέα (άρθρο 26 παρ. 6 του ως Πρ. Δ/τος). Πλέον τούτου, σε όσες περιπτώσεις από μόνη την προσκόμιση της άδειας άσκησης του επαγγέλματος και της βεβαίωσης του ασφαλιστικού φορέα αποδεικνύεται μεν γενικά η απαιτούμενη εμπειρία του υποψηφίου, όχι όμως και ο φορέας στον οποίο αποκτήθηκε και ο φορέας αυτός είναι δημόσιος από τους αναφερόμενους στο άρθρο 2 του Ν. 3320/2005, ο δε υποψήφιος πρέπει να αποδείξει ότι η προϋπηρεσία του έχει διανυθεί σε τέτοιο φορέα για να απολαύσει συγκεκριμένου πλεονεκτήματος, όπως είναι η προσαύξηση της βαθμολογίας του σύμφωνα με τις ως άνω διατάξεις του άρθρου 2 του Ν. 3320/2005 που προαναφέρθηκαν, τότε απαιτείται και πρέπει να προσκομίσει απαραίτητα σχετική βεβαίωση του φορέα για την εμπειρία του και όταν ακόμη αυτή δεν είναι εξειδικευμένη, διότι δεν αρκεί η άδεια του επαγγέλματος και η βεβαίωση του ασφαλιστικού φορέα, παρ’ ότι για την εμπειρία (απλή ή εξειδικευμένη) υποβάλλεται τυχόν υπεύθυνη δήλωση που στην περίπτωση αυτή δεν είναι αναγκαία.

Για τους λόγους αυτούς
Αποφαίνεται σύμφωνα με όσα διαλαμβάνονται στο σκεπτικό για τον τρόπο απόδειξης της εμπειρίας μετά το νόμο 3320/2005.

O Πρόεδρος