Αθήνα 14.4.2011, 16:45

Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Είμασταν ίσως η μόνη εφημερίδα που -πιστοί στην αρχή των ισων ευκαιριών και πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα- γράφαμε πριν από μερικά χρόνια ότι οι μόνο με δικονομικά τερτίπια θα μπορούσε να ξεπεραστεί η επιταγή του Συντάγματος που απαγορεύει τις μονιμοποιήσεις στο δημόσιο τομέα.

Ανάλογα τερτίπια είδαμε τρεις φορές την τελευταία δεκαετία, με αποκορύφωμα τις μονιμοποιήσεις μέσω των προεδρικών διαταγμάτων Παυλόπουλου, το 2004, που στηρίχθηκαν σε μια εσκεμμένα στρεβλή ερμηνεία της κοινοτικής οδηγίας για την εργασία ορισμένου χρόνου αφού, όπως απέδειξαν και οι αλλεπάλληλες αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, αυτή είχε καθαρά αποτρεπτικό χαρακτήρα και δεν υποχρέωνε τα κράτη μέλη σε μονιμοποιήσεις.

Σήμερα έρχεται ο Άρειος Πάγος, με την απόφασή του για τις καθαρίστριες του ΟΠΑΠ, και αποδεικνύει ότι αυτά που γράφαμε τότε ήταν απολύτως σωστά. Ουσιασικά το Ανώτατο Δικαστήριο λέει ότι οι μονιμοποιήσεις μετά το 2001, που τέθηκε σε ισχύ η απαγόρευση του Συντάγματος, δεν είναι σύννομες!

Δεν είμαστε, φυσικά, τόσο αφελείς ώστε να αναμένουμε ότι το θέμα αυτό θα έχει συνέχεια. Εκείνο που θέλουμε να αναδείξουμε, για μια ακόμη φορά, είναι το αίτιο της ανωμαλίας, που δεν είναι άλλο από την επιμονή της πολιτείας να καλύπτει με έκτακτο προσωπικό θέσεις πάγιων και διαρκών αναγκών. Πολιτική που συνεχίζεται και στις μέρες μας, σε μικρότερο βαθμό είναι η αλήθεια.

Όσο η πρακτική αυτή συνεχίζεται τόσο θα ασκούνται πιέσεις για παραβίαση της συνταγματικής επιταγής και, φυσικά, της αρχής των ίσων ευκαιριών.

Υ.Γ.: Όσο για την σημερινή απόφαση του Αρείου Πάγου, δεν καταλάβαμε γιατί πανηγυρίζουν πολιτικοί και εργατολόγοι, αφού θα οδηγήσει στην μονιμοποίηση ελάχιστους συμβασιούχους.