Αθήνα 5.12.2010, 19:02

"Δεν θα απολυθεί κανένας μόνιμος δημόσιος υπάλληλος. Αλλά στο τέλος της τετραετίας ο αριθμός όσων μισθοδοτούνται από το Δημόσιο θα έχουμε πετύχει να είναι σημαντικά μικρότερος από τον σημερινό. Θα μισθοδοτούνται, 125.000 μόνιμοι και συμβασιούχοι λιγότεροι, οι οποίοι συναθροιζόμενοι  με άλλες κατηγορίες θα είναι συνολικά, περίπου 200.000 λιγότεροι".

Τα παραπάνω δήλωσε -μεταξύ άλλων- ο υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης σε συνέντευξή του στην εφημερίδα "Το Βήμα" και στον δημοσιογράφο Βασίλη Χιώτη. Στην ερώτηση "πώς θα το επιτύχετε αυτό αν δεν απολυθούν οι υπεράριθμοι;", ο κ. Ραγκούσης απάντησε με τον εξής συλλογισμό: "Με τους πιο συντηρητικούς υπολογισμούς. Κατά 75.000 λιγότεροι μονίμως μισθοδοτούμενοι θα προέλθουν από το πάγωμα των προσλήψεων εφέτος και την αναλογία «μία πρόσληψη προς πέντε αποχωρήσεις» που θα ισχύσει τα επόμενα χρόνια, ενώ 50.000 από τη μείωση των συμβασιούχων. Από τον «Καλλικράτη» προκύπτουν 25.000 λιγότερες θέσεις ευθύνης και με τον τερματισμό των stage αφαιρέσαμε το λιγότερο 50.000 μισθοδοτούμενους, οι οποίοι -μην έχετε καμία αμφιβολία- προορίζονταν για μονιμοποίηση".

Ο ίδιος αναγνώρισε ότι το πρόβλημα του Δημοσίου δεν θα είναι πλέον ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων. "Επί των πρωτογενών δαπανών του κράτους, σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία, το κόστος μισθοδοσίας είναι της τάξεως του 32%. Ποσοστό σαφώς ικανοποιητικό ακόμη και συγκριτικά με τα ποσοστά μισθοδοσίας στον ιδιωτικό τομέα. Αλλά για να ολοκληρώσω την εικόνα, το 80% αυτής της μισθοδοσίας αφορά τέσσερις τομείς: Υγεία, Παιδεία,  Άμυνα και Προστασία του Πολίτη".

Στην ερώτηση, αν αρκεί μόνο η μείωση του προσωπικού για ένα καλύτερο Δημόσιο, ο κ. Ραγκούσης απάντησε: "Κατά τη γνώμη μου, η μεγαλύτερη απόδειξη του παλαιοκομματισμού στο κράτος δεν ήταν τόσο οι ρουσφετολογικές προσλήψεις, όσο οι επί δεκαετίες αναξιοκρατικές και πελατειακές προαγωγές 25.000 στελεχών. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για επί δεκαετίες κακομεταχείριση του ανθρωπίνου δυναμικού στο Δημόσιο που εκκόλαψε τις χειρότερες συνήθειες, οι οποίες στη συνέχεια μετεξελίχθηκαν σε νοοτροπία καταστρεπτική για το δημόσιο συμφέρον. Αυτό ήταν το διαρκές πολιτικό έγκλημα που «σκότωσε» την παραγωγικότητα στο Δημόσιο, αφαιρώντας από κάθε υπάλληλο ό,τι πολυτιμότερο, που είναι το κίνητρο αξιοκρατικής ανέλιξης και προόδου".