Αθήνα 23.9.2010, 20:21

Στο τρίπτυχο "ταυτότητα, ποιότητα, αειφορία" θα στηριχθεί η αγροτική πολιτική της νέας ηγεσίας του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων.

Ο υπουργός Κώστας Σκανδαλίδης, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, μίλησε για σχέδιο «Καλλικράτης» και στον αγροτικό τομέα, που θα περιλαμβάνει ένα μικρό αγροτικό υπουργείο σε κάθε Περιφέρεια της χώρας, με αρμοδιότητες τις επιδοτήσεις της περιοχής, την εκπαίδευση των αγροτών και τον έλεγχο και την αγορά του εμπορίου, και προσδιόρισε τους δύο βασικούς στόχους του προγράμματος:
- Σταδιακή αύξηση της συμβολής του αγροτικού τομέα στο εθνικό προϊόν, με επίκεντρο τη βελτίωση του ισοζυγίου και με στόχο μετρήσιμο, που θα προσδιοριστεί έως το τέλος του χρόνου.
- Ανασυγκρότηση της υπαίθρου στο πλαίσιο της Ελλάδας των Περιφερειών, που θα θεμελιώνεται παραγωγικά στον πρωτογενή - γεωργικό τομέα, με παράλληλη αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του αγροτικού κόσμου.

Κατά τον υπουργό, η στρατηγική για να αναπτυχθούν οι παραπάνω στόχοι θα στηριχθεί στο τρίπτυχο: ταυτότητα, ποιότητα, αειφορία. "Η ταυτότητα σηματοδοτεί την ελληνική απάντηση στην κρίση. Σημαίνει ότι επιβάλλουμε την προσαρμογή της ελληνικής γεωργίας στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και στην Πράσινη Ανάπτυξη. Άρα επικεντρώνουμε σε αυτά τα πλεονεκτήματα και δίνουμε τη μάχη σε αυτά. Η Ελλάδα αποκτά σήμα κατατεθέν και διαβατήριο στην ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά. Η ποιότητα σηματοδοτεί τη συμμετοχή της γεωργίας στην ποιότητα ζωής του λαού και στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Είναι η προσαρμογή σε πρακτικές καλής γεωργίας σε σύγχρονες και πράσινες μεθόδους και τεχνικές. Η Ελλάδα παράγει προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας και πιστοποίησης. Η αειφορία σηματοδοτεί το χρέος μας απέναντι στον τόπο την ασφάλεια της χώρας για τις επόμενες γενιές και επιβάλλει την προσαρμογή της γεωργίας μας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, στον εμπλουτισμό και την ανανέωση των φυσικών και περιβαλλοντικών της πόρων. Η Ελλάδα λοιπόν προχωρεί στον οικολογικό αναπροσανατολισμό της αγροτικής ανάπτυξης και τη βιολογική γεωργία".

Ο υπουργός πρόσθεσε ότι τα παραπάνω τρία ζητήματα θα τεθούν σε διαπραγμάτευση στην νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική. Παράλληλα προσδιόρισε ότι στην καρδιά της στρατηγικής βρίσκεται το αγροτοδιατροφικό μοντέλο και η μεσογειακή του ταυτότητα.

Ο κ. Σκανδαλίδης μίλησε για τρεις "ανατροπές" στην αγροτική πολιτική: Η πρώτη αφορά την αλυσίδα της παραγωγής. "Χρειαζόμαστε να μεταβούμε από τις εκτατικές καλλιέργειες στις ποιοτικές, στοχευμένες εκμεταλλεύσεις που παράγουν ποιοτικά, ασφαλή και επώνυμα προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας", υποστήριξε. Η δεύτερη αφορά την οργάνωση της παραγωγής, της διακίνησης και της εμπορίας των προϊόντων. "Να μιλήσουμε έξω από τα δόντια. 6.500 Συνεταιρισμοί και 154 Ενώσεις στο μέγεθος που έχει η χώρα μας, είναι χρεοκοπημένο μοντέλο", τόνισε ο υπουργός. Η τρίτη θα προβλέπει υποστήριξη και αυστηρό έλεγχο της παραγωγικής διαδικασίας από το σπόρο μέχρι το ράφι.

Επίσης ανακοίνωσε ότι μέσα στο 2011 θα εγκατασταθεί ο ψηφιακός χάρτης της ελληνικής γεωργίας, που θα αποτυπώνει ανάγλυφα την πραγματικότητα σε πραγματικό χρόνο. Παράλληλα, στο υπουργείο θα οργανωθεί θάλαμος επιχειρήσεων, για να αντιμετωπίζεται κάθε πρόβλημα που εμφανίζεται σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας, ενώ τα πάντα θα αναρτώνται στο site του υπουργείου: έργα, επιδοτήσεις, ζημιές, καλλιέργειες, δηλώσεις, προμήθειες, διαγωνισμοί. Επίσης, η παρακολούθηση του προγράμματος, η υλοποίηση των στόχων και το χρονοδιάγραμμα των δράσεων.

* Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ
ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΤΡΟΦΙΜΩΝ

Κ. ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ: Γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι σήμερα η χώρα καταβάλλει μια δραματική προσπάθεια, να βγει από το τέλμα της κρίσης που την καθηλώνει εδώ και αρκετά χρόνια. Γι' αυτή την προσπάθεια κατά τη γνώμη μας, το ζήτημα της γεωργίας είναι κυριολεκτικά ζήτημα εθνικής ασφάλειας. Ασφάλεια σε ό,τι αφορά την ποσότητα και την ποιότητα των προϊόντων, ασφάλεια σε ό,τι αφορά τη ζωή των παραγωγών και των καταναλωτών, ασφάλεια σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τις κρίσεις που προκαλεί η κλιματική αλλαγή και οι τεχνικές της παραγωγής.

Είναι ιδιαίτερα κρίσιμο, καθοριστικό θα έλεγα, να έχουμε επάρκεια αγαθών, καλά προϊόντα και προσιτές τιμές.

Μοναδική μας μέριμνα μοναδικός μας στόχος είναι η ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας, οι ανατροπές που απαιτούνται για τη ριζική αλλαγή του αναπτυξιακού προτύπου και η ολοκληρωμένη συμβολή της στην Πράσινη Ανάπτυξη. Δεν μας αρέσουν οι λέξεις οι σύνθετες και οι δύσκολες.

Ελληνική γεωργία. Από αυτήν έχουμε ανάγκη. Γιατί πολλές φορές δίνεται η εικόνα ότι δεν είναι ούτε ελληνική, ούτε γεωργία με την παραγωγική έννοια του όρου.

Θέλουμε να ξαναδώσουμε στον αγρότη τη χαμένη του αξιοπρέπεια, να ανατρέψουμε την ισοπεδωτική εικόνα του επιδοτούμενου παραγωγού, εικόνα, που διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, γιατί τον αδικεί κατάφορα και που προσβάλλει την προσφορά του στον τόπο. Μια προσφορά, που παραμένει διαχρονικά θεμελιώδης για την ανάπτυξη της χώρας.

Θέλουμε παράλληλα να ανατρέψουμε τη σχέση του υπουργείου με τον αγρότη. Να καταργήσουμε τους διαμεσολαβητές και τους μηχανισμούς που εμφιλοχωρούν, να συνομιλήσουμε απ' ευθείας μαζί του με τους εκπροσώπους του, με κάθε μορφή Οργάνωσης που τον αντιπροσωπεύει. Γι' αυτό θα είμαστε καθαροί απέναντί του.

Μέσα στο 2011 θα ολοκληρώσουμε μέσα στο πλαίσιο της ψηφιακής σύγκλισης -που είναι ένα ευρύτερο θέμα που έχετε δει σε εφαρμογή- τη σύνδεση όλων των «αρμών» του υπουργείου. Θα εγκαταστήσουμε ψηφιακό χάρτη της ελληνικής γεωργίας, που θα αποτυπώνει ανάγλυφα την πραγματικότητα κάθε στιγμή, θα βλέπουμε κάθε στιγμή τι συμβαίνει και θα διασφαλίζει την ελεύθερη πρόσβαση στον καθένα.

Και παράλληλα θα οργανώσουμε κι ένα θάλαμο επιχειρήσεων, εδώ στο Υπουργείο, για να αντιμετωπίζουμε κάθε πρόβλημα που εμφανίζεται σε οποιοδήποτε σημείο της χώρας.

Παράλληλα τα πάντα θα αναρτώνται στο site του Υπουργείου. Τίποτε στην γκρίζα ζώνη, όλα στο φως, τα έργα, οι επιδοτήσεις, οι ζημιές, οι καλλιέργειες, οι δηλώσεις, οι προμήθειες, οι διαγωνισμοί. Και πάνω απ’ όλα η παρακολούθηση του προγράμματος, η υλοποίηση των στόχων και το χρονοδιάγραμμα των δράσεων.

Η αλήθεια On line! Αυτή θα είναι η πολιτική μας. Και είναι το πρώτο μας χρέος η πρώτη μας δέσμευση, δηλαδή ότι μέσα στο 2011 και ο ψηφιακός χάρτης και ο ηλεκτρονικός χάρτης της γεωργίας και ο θάλαμος επιχειρήσεων θα γίνουν πραγματικότητα.

Σκεφτήκαμε πάρα πολύ αν έπρεπε να σας μιλήσουμε μόνο για τα επείγοντα προβλήματα, που θα τα συναντάμε καθημερινά. Θα το κάναμε μόνο αν θέλαμε να κερδίσουμε χρόνο ενόψει κάποιων πιθανών κινητοποιήσεων. Δεν το κάνουμε.

Θα μπορούσαμε να σας μιλήσουμε για μακροπρόθεσμα οράματα, που θα ακούγονταν ωραία λόγια και μεγάλες στρατηγικές. Ούτε αυτό το επιλέγουμε. Γι' αυτό το πρόγραμμα των αλλαγών που θα σας παρουσιάσουμε, αναφέρονται στην ελληνική γεωργία 2014, δηλαδή για τα χρόνια ’11, ’12, ’13.

Γιατί το 2014. Δεν έχουμε χρόνο για ξόδεμα. Το 2014 αρχίζει η νέα ΚΑΠ και εμείς οφείλουμε να την υποδεχτούμε έτοιμοι από κάθε πλευρά, χωρίς τις σημερινές στρεβλώσεις και υστερήσεις. Η ψηφιακή σύγκλιση που έλεγα και η ιχνηλασιμότητα και όλο αυτό το πρόγραμμα που θα αποτυπώνει την πορεία του προϊόντος από το σπόρο μέχρι το ράφι, θα ολοκληρωθεί μέσα σε αυτή τη διάρκεια, ούτως ώστε μέσα σε αυτή τη διάρκεια και πριν τη νέα ΚΑΠ, να είναι πλήρως ψηφιοποιημένη η ελληνική γεωργία.

Το 2014 φιλοδοξούμε να έχουμε υπερβεί τις περιοριστικές επιλογές του μνημονίου και να έχει τεθεί η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης. Το 2014 ολοκληρώνεται η πρώτη κυβερνητική μας θητεία και ο αναγκαίος απολογισμός του θετικού μας έργου.

Το 2014 επισημαίνω, στο 1ο εξάμηνο, θα έχουμε την Ελληνική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γι' αυτό πρέπει να δρομολογήσουμε τους επόμενους στόχους. Μιλάμε κατά συνέπεια για την πρώτη φάση ενός εθνικού σχεδίου για την ελληνική γεωργία, με ορίζοντα την τριετία 2011 - 2013, δηλαδή αυτό τον χρόνο που περνάμε, ξεκινώντας από το 2011 με ιεραρχημένους στόχους και προτεραιότητες για κάθε χρόνο.

Ποιοι είναι οι στόχοι μας.

Πρώτα - πρώτα η εικόνα δεν είναι εκείνη που επιθυμούμε να είχαμε, το αναγνωρίζουμε όλοι μας συνεχώς. Γιατί το εισόδημα και η απασχόληση μειώνονται από χρόνο σε χρόνο, η συμβολή της γεωργίας στο ΑΕΠ, από 5,6% το 2001 είναι στο 3,4% σήμερα. Το εισόδημα μειώθηκε κατά 17 ποσοστιαίες μονάδες και η απασχόληση από το 16,1% το 2001 είναι στο 11,7%.

Οι επενδύσεις -δεν εννοώ τα έργα ή τα προγράμματα- στο χώρο της παραγωγής, υποχωρούν. Το γεωργικό εμπορικό ισοζύγιο έχει σταθερή επιδείνωση. 3 δις ευρώ ετήσιο έλλειμμα εισαγωγών - εξαγωγών, μόνο από τα αγροτικά προϊόντα. Έχουμε εισαγάγει το 2009 6,4 δις ευρώ, μόνο σε εισαγωγές αγροτικών προϊόντων.

Η αγορά και οι τιμές εμφανίζουν μια αστάθεια, που εμποδίζει κάθε παραγωγικό προγραμματισμό. Και αυτά, όταν οι επιδοτήσεις οι ενισχύσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, που είναι 53 δις ευρώ, καλύπτουν το 40% της ακαθάριστης αξίας της γεωργικής μας παραγωγής.

Πρέπει εδώ να σας πω -και αυτό είναι υπέρ της δουλειάς που ξεκίνησε από την πρώτη μέρα που αναλάβαμε την Κυβέρνησή μας και αφορά βέβαια την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου- ότι δίνουμε τις επιδοτήσεις μέχρι το τέλος του χρόνου. Δεν είναι μόνο ότι δίνονται έγκαιρα τα 2,5 περίπου δις ευρώ, είναι ότι για πρώτη φορά δεν έχουμε ταμειακό πρόβλημα. Το ποσό αυτό συμβάλλει στον κρατικό προϋπολογισμό και στην άμεση επένδυση.

Αυτό είναι μια επιτυχία, που δεν θα υπήρχε, αν δεν υπήρχε η ψηφιοποίηση του ΟΣΔΕ. Το λέω αυτό, για να καταλάβουμε ότι η δουλειά αυτή είναι δύσκολη και το ότι αυτό γίνεται πρώτη φορά και θα γίνεται κάθε χρόνο. Γιατί θα έχουμε τα στοιχεία και τις εγγυήσεις απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα είναι ένα βήμα πάρα πολύ σημαντικό.

Ποιοι είναι λοιπόν οι στόχοι του προγράμματος.

Πρώτα απ' όλα πρέπει σταδιακά να αυξήσουμε τη συμβολή του αγροτικού τομέα στο εθνικό προϊόν, με επίκεντρο τη βελτίωση του ισοζυγίου και με στόχο μετρήσιμο, που θα προσδιοριστεί έως το τέλος του χρόνου.

Η ανασυγκρότηση της υπαίθρου στο πλαίσιο της Ελλάδας των Περιφερειών που θεμελιώνεται παραγωγικά στον πρωτογενή τομέα, στον γεωργικό τομέα. Και βέβαια, η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής του αγροτικού κόσμου, που είναι ένα πάρα πολύ σημαντικό ζήτημα, παράλληλα με την ανταγωνιστικότητα της αγροτικής οικονομίας.

Οι στόχοι, οι ποσοτικοί και ποιοτικοί, θα προσδιοριστούν κατά προϊόν και Περιφέρεια, για τον παραγόμενο πλούτο και φιλοδοξούμε -και αυτή είναι η δεύτερη δέσμευσή μας- μέσα στο 2011 να ολοκληρωθεί το σχέδιο «Ελληνική Γεωργία 2014» σε κάθε μία από τις 13 Περιφέρειες της χώρας και το Επιχειρησιακό Πρόγραμμα που το υλοποιεί.

Πρέπει να σημειώσετε ότι επειδή προφανώς σήμερα δεν μπορούμε παρά να λέμε λόγια, η πολιτική κρίνεται εκ του αποτελέσματος και ασφαλώς θα περιμένετε με βάση τόσο καθαρές εξαγγελίες, να δείτε αν υλοποιείται αυτή η διαδικασία. Εξάλλου μόλις φτιάξουμε τον χάρτη θα απεικονίζεται βήμα με βήμα, πάνω στον χάρτη.

Ποια είναι η στρατηγική μας.

Έχουμε ένα τρίπτυχο, το έχουμε πει πολλές φορές, εγώ θα το πω πιο καθαρά: Ταυτότητα - Ποιότητα - Αειφορία. Τι σημαίνει αυτό;

«Ταυτότητα». Σηματοδοτεί την ελληνική απάντηση στην κρίση. Σημαίνει ότι επιβάλλουμε την προσαρμογή της ελληνικής γεωργίας στα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και στην Πράσινη Ανάπτυξη. Άρα επικεντρώνουμε σε αυτά τα πλεονεκτήματα και δίνουμε τη μάχη σε αυτά. Η Ελλάδα αποκτά σήμα κατατεθέν και διαβατήριο στην ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά.

«Ποιότητα». Σηματοδοτεί τη συμμετοχή της γεωργίας στην ποιότητα ζωής του λαού και στην ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Είναι η προσαρμογή σε πρακτικές καλής γεωργίας σε σύγχρονες και πράσινες μεθόδους και τεχνικές. Η Ελλάδα παράγει προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας και πιστοποίησης.

«Αειφορία». Σηματοδοτεί το χρέος μας απέναντι στον τόπο την ασφάλεια της χώρας για τις επόμενες γενιές και επιβάλλει την προσαρμογή της γεωργίας μας στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, στον εμπλουτισμό και την ανανέωση των φυσικών και περιβαλλοντικών της πόρων. Η Ελλάδα λοιπόν προχωρεί στον οικολογικό αναπροσανατολισμό της αγροτικής ανάπτυξης και τη βιολογική γεωργία.

Αυτά τα τρία ζητήματα τα αντιμετωπίζει, θα τα αντιμετωπίσει και θα διαπραγματευτούμε γι' αυτό η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική, για να έχουμε συνέχεια και μετά την τριετία.

Στην καρδιά της στρατηγικής μας βρίσκεται το αγροτοδιατροφικό μοντέλο και η μεσογειακή του ταυτότητα. Για να γίνει αυτό, απαιτούνται μεγάλες προσαρμογές και ανατροπές. Ανατροπές, που ίσως έπρεπε να είχαν γίνει εδώ και πολλά χρόνια. Άλλες ξεκίνησαν τον τελευταίο χρόνο και φέρνω παράδειγμα τα νομοθετήματα που έχουν ψηφιστεί και τα οποία πρέπει να εφαρμοστούν. Η δυσκολία δεν είναι να ψηφιστεί ένας νόμος, αλλά να εφαρμοστεί, όπως είναι το Μητρώο των Αγροτών, όπως είναι το Μητρώο Εμπόρων που θα ψηφιστεί, όπως είναι ο ΕΛΓΑ που ψηφίστηκε, αλλά και μια σειρά άλλες ανατροπές που θα σας πω αμέσως ότι πρέπει να γίνουν.

Απλά εμείς θα επιχειρήσουμε να επιταχύνουμε αυτές τις ανατροπές και να τις ολοκληρώσουμε στον ελάχιστο δυνατό χρόνο. Ας πω λίγα λόγια για μερικές από αυτές τις ανατροπές.

Η πρώτη αφορά την αλυσίδα της παραγωγής. Χρειαζόμαστε να μεταβούμε από τις εκτατικές καλλιέργειες στις ποιοτικές, στοχευμένες εκμεταλλεύσεις που παράγουν ποιοτικά, ασφαλή και επώνυμα προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας. Εκεί θα ρίξουμε όχι ρητορικό βάρος αλλά πρακτικό.

Να εξειδικεύσουμε το στόχο σε κάθε περιφέρεια της χώρας. Να ενισχύσουμε τη μεταποιητική βιομηχανία στο χώρο των τροφίμων. Να στηρίξουμε, να αναδείξουμε, να προβάλουμε και να προωθήσουμε τα προϊόντα στο εξωτερικό και στο εσωτερικό της χώρας.

Πρέπει να βρεθούν πόροι και θα το επιχειρήσουμε, για την προβολή των αγροτικών προϊόντων - πώς λέμε για το τουριστικό προϊόν - στις ευρωπαϊκές αγορές και στις διεθνείς αγορές. Όπως επίσης και να οργανώσουμε ένα δίκτυο προώθησης παραδοσιακών τοπικών προϊόντων σε συνεργασία με τους Δήμους.

Πήγα προχθές στην Έκθεση Αγροτικών Προϊόντων στο Δίον της Πιερίας. Μέσα στα πολλά που εμφανίστηκαν - που δεν ήταν όλα πολύ αξιόλογα, κάποια ήταν πρόχειρα - υπήρχαν περίπτερα στα οποία τα προϊόντα πραγματικά είχαν μια πραγματική ποιότητα και αξία. Τελείωσε η Έκθεση. Τι γίνεται με αυτά τα προϊόντα; Υπάρχει ένα δίκτυο που να τα μεταφέρει σε όλη τη χώρα, που να μπορεί να κάνει ανταλλαγές, που να μπορεί η Ελλάδα να γνωρίζει τα προϊόντα τα παραδοσιακά της, να μπορεί αυτά μέσα από τη συνεργασία διαφορετικών περιφερειών να βγουν προς τα έξω; Είναι μια πολύ σημαντική αλλαγή που πρέπει να γίνει στην αλυσίδα της παραγωγής.

Μια δεύτερη μεγάλη παρέμβαση πρέπει να γίνει στην οργάνωση της παραγωγής, της διακίνησης και της εμπορίας των προϊόντων. Κοιτάξτε, να μιλήσουμε έξω από τα δόντια. 6.500 Συνεταιρισμοί και 154 Ενώσεις στο μέγεθος που έχει η χώρα μας, είναι χρεοκοπημένο μοντέλο.

Οι δύο - τρεις ομάδες παραγωγών και μία - δύο Διεπαγγελματικές Οργανώσεις - και λέω «μία - δύο» γιατί κανείς δεν ξέρει αν είναι μία ή δύο, κι αν η δεύτερη λειτουργεί όπως η μία - είναι χρεοκοπημένο μοντέλο. Όλη η Ευρώπη δουλεύει με Συνεταιρισμούς, με ομάδες παραγωγών και Διεπαγγελματικές Οργανώσεις που είναι σύγχρονες επιχειρήσεις. Η δομή και η λειτουργία αυτή δεν εκφράζει κανέναν. Τελείωσε ο κύκλος της.

Πρέπει όταν η Ευρώπη οργανώνει τη συμβολαιακή γεωργία για να προστατεύσει τις τιμές και όταν συζητάει για τη νέα ΚΑΠ, την επιδότηση ή την ενίσχυση αυτού του κυκλώματος της διακίνησης μέσω της συμβολαιακής γεωργίας, εμείς δεν μπορούμε να μαζέψουμε τα προϊόντα μας στο χώρο της παραγωγής. Δεν φτάνει που έχουμε 6.500 Συνεταιρισμούς και 154 Ενώσεις, έχουμε και 154 υπηρεσίες του Υπουργείου σκόρπιες σε κάθε γωνιά της χώρας.

Δεν πρόκειται αυτό το σύστημα παραγωγής και διακίνησης να μπορέσει να λειτουργήσει. Το Μητρώο Αγροτών αυτή τη φορά θα εφαρμοστεί. Το Μητρώο Εμπόρων θα ψηφιστεί και θα εφαρμοστεί. Οι Συνεταιρισμοί θα τεθούν σε νέα βάση και το πλαίσιο θα ψηφιστεί το αργότερο ως το Φεβρουάριο με Μάρτιο του 2011.

Οι ομάδες παραγωγών και οι Διεπαγγελματικές Οργανώσεις θα αποκτήσουν μορφή σε κάθε περιφέρεια της χώρας, δομή που θα ολοκληρωθεί μέσα στο 2011, τουλάχιστον για τα βασικά προϊόντα. Το τονίζω το «κάθε περιφέρεια της χώρας» συνεχώς στις αλλαγές γιατί η προϋπόθεση είναι να γίνει κατά περιφέρεια αν θέλουμε να έχει επιτυχία.

Μια τρίτη ανατροπή. Η υποστήριξη και ο αυστηρός έλεγχος της παραγωγικής διαδικασίας από το σπόρο μέχρι το ράφι. Εδώ χρειάζεται σκληρή, αποκεντρωμένη και αποτελεσματική δομή των υπηρεσιών που επιφορτίζονται με τον έλεγχο.

Το χτύπημα των παράνομων ελληνοποιήσεων, η ποιότητα και η πιστοποίηση των προϊόντων, ο έλεγχος των μέσων, των εφοδίων και των ευρύτερων συνθηκών της καλλιέργειας δεν μπορούν να ανατεθούν σε αργούσες και πολυκερματισμένες διοικητικές μονάδες και σε γραφειοκρατικούς διεκπεραιωτικούς Οργανισμούς. Πρέπει να αναληφθεί μία κεντρική πρωτοβουλία που θα δομήσει σε επίπεδο μέχρι το επίπεδο της περιφέρειας ένα αποτελεσματικό μηχανισμό. Χρειάζεται τόλμη και τομή που θα αλλάζει ριζικά στάση, νοοτροπία και λειτουργία.

Τέταρτη ανατροπή, στην αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού. Η γνωστή εικόνα του αραμπά και των σύγχρονων μέσων είναι μια αγαπημένη αναφορά όλων των Υπουργών και όλων των στελεχών όπου και να πας στην ελληνική ύπαιθρο. Επαναλαμβανόμενη όμως είναι μια ευχή. Άνευρες, αποσπασματικές, κατακερματισμένες πρωτοβουλίες χωρίς ειρμό και σύνδεση μεταξύ τους δεν αποτελούν στοιχεία που προσδίδουν γνώση στην παραγωγή και υποστήριξη στον αγρότη.

Η δημόσια εκπαίδευση, η επαγγελματική κατάρτιση και η γεωργική έρευνα είναι κομμάτια και διαδικασίες σχεδόν ξένες μεταξύ τους. Τι μπορούμε να κάνουμε; Καταρχήν θα ενοποιήσουμε όλους τους θεσμούς και οργανισμούς εκπαίδευσης και έρευνας σε άμεση σύνδεση με την παραγωγή και την περιφερειακή ανάπτυξη.

Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; ΕΘΙΑΓΕ και «ΔΗΜΗΤΡΑ» καταρχήν, σύνδεση της κατάρτισης με τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, δημόσια εκπαίδευση και της εφαρμοσμένης έρευνας με τα Πανεπιστήμια σε κάθε περιφέρεια που έχουν Γεωπονικές Σχολές ή ΤΕΙ που έχουν αντίστοιχες Σχολές.

Οι βέλτιστες πρακτικές σύγχρονης και καλής γεωργίας πρέπει να μπουν στη ζωή μας. Να πω ένα παράδειγμα. Εγώ νόμιζα ότι βγάζαμε τουλάχιστον δύο πρωτογενή υλικά σε επίπεδο πολλαπλασιαστικού υλικού και σπόρους. Είχαμε κάποια και τα χάσαμε. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κανένα. Όλο το πρωτογενές υλικό έρχεται απ’ έξω. Η πατάτα που βγάζει το Νευροκόπι ας πούμε ή το Λασίθι, ο σπόρος της έρχεται απ’ έξω. Δεν μπορούμε να φτιάξουμε σπόρο της πατάτας και μιλάμε για τα προϊόντα μας που πρέπει να τα αναπτύξουμε, να τους δώσουμε ταυτότητα ελληνική και γεύση ελληνική.

Λοιπόν, το λέω ως χαρακτηριστικό, η γεωργία απαιτεί εφαρμοσμένη έρευνα. Δεν θα ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Δεν σημαίνει ότι θα αποκτήσουμε το know how στην τεχνική, στα μέσα, αλλά μπορούμε εδώ να προχωρήσουμε αυτή την έρευνα σε συνεργασία με τα Πανεπιστήμια και με τον Οργανισμό αυτόν που ενιαία, και όχι πολυδιασπασμένα όπως μέχρι τώρα, θα αναφέρεται στην κατάρτιση και την έρευνα παράλληλα και την εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού και βέβαια με απόλυτη προτεραιότητα στους νέους αγρότες.

Πέμπτη αλλαγή, οι πράσινες υποδομές. Στη διαχείριση των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των υδάτινων πόρων. Στην αξιοποίηση και τη χρήση των εδαφών. Στις κατασκευές και τα δημόσια έργα. Στις περιβαλλοντικές συνιστώσες της παραγωγής, στα μέσα παραγωγής και διακίνησης. Παντού πράσινες υποδομές.

Να σας πω ένα σύνθημα. Παράγουμε με λιγότερο νερό, με λιγότερο ρεύμα, με λιγότερα λιπάσματα, με λιγότερα φυτοφάρμακα, που σημαίνει παράγουμε καλύτερα προϊόντα, ποιοτικά προϊόντα με μικρότερο κόστος. Το νερό, τα φωτοβολταϊκά, η γεωθερμία, με συνδυαστικά προγράμματα και μέτρα.

Παράδειγμα, το πάρα πολύ πλούσιο και γεωθερμικό πεδίο της Θράκης, της πεδιάδας της Θράκης, θα μπορούσε να αποτελέσει την υποδομή για μια ολοκληρωμένη αγροτική ανάπτυξη στην περιοχή, σε συγκεκριμένα προϊόντα, με συγκεκριμένο τρόπο που θα πάψει να εμφανίζει κάθε χρόνο τα ίδια προβλήματα. Άρα λοιπόν αυτά ουσιαστικά θα οδηγήσουν στον οικολογικό αναπροσανατολισμό της παραγωγής.

Η έκτη αλλαγή στη διαχείριση των πόρων. Παράλληλα με τη διασφάλιση του εισοδήματος, που θα αποτελεί πάντα προτεραιότητά μας και θα δίνουμε μάχες να μη μειωθεί και αντίθετα να αυξηθεί, στρέφουμε όλες τις δυνάμεις και τους υπόλοιπους πόρους στις ιδιωτικές και δημόσιες επενδύσεις στον αγροτικό τομέα.

Θέλουμε να μετατρέψουμε τις αγροτικές εκμεταλλεύσεις σε ολοκληρωμένες επιχειρήσεις παραγωγής, μεταποίησης, εμπορίας, μετρώντας παράλληλα την κοινωνική τους ανταποδοτικότητα.

Ο νέος προγραμματισμός των έργων, αφού ολοκληρωθούν αυτά τα προγράμματα που ήδη προσανατολίζονται ό,τι έχει περισσέψει προς αυτή την κατεύθυνση, και πρέπει να πω ότι ο «Αλέξανδρος Μπαλτατζής», τουλάχιστον σε ό,τι αφορά το πρόγραμμα της αγροτικής ανάπτυξης, πηγαίνει με ρυθμούς ικανοποιητικούς και θα ολοκληρωθεί μέσα στο συγκεκριμένο χρόνο και τις προθεσμίες, όπως επίσης και πρωτοβουλίες που παίρνει το ΤΕΜΠΜΕ με το αγροτικό πρόγραμμα, που αφορούν τις ιδιωτικές επενδύσεις, πρέπει να πάρουμε αυτές τις πρωτοβουλίες ούτως ώστε στα πλαίσια μιας νέας πολιτικής γης και αξιοποίησης της περιουσίας του Υπουργείου, που είναι τεράστια, αλλά γενικότερα της δημόσιας περιουσίας. Να μπορέσουν να αποτελέσουν τη βάση ώστε όσο περνάει ο καιρό, φτιάχνουμε πιο ολοκληρωμένα προγράμματα που μπορούν στη βάση της συμβολαιακής γεωργίας να παράξουν πλούτο που πραγματικά η περιφέρεια θα ενισχύει το ισοζύγιο που λέγαμε στην αρχή. Διαφορετικά θα είναι ευχή να λέμε για το ισοζύγιο και την αύξηση της παραγωγής.

Η αύξηση της παραγωγής δεν έχει να κάνει μόνο με τη δυνατότητα που έχει το έδαφος και τη δύναμή του. Έχει να κάνει και με την οργάνωσή της και με τις επενδύσεις που γίνονται στον αντίστοιχο χώρο.

Και τέλος, η παρέμβαση στην ολοκληρωμένη περιφερειακή ανάπτυξη. Θα συνδέσουμε σε κάθε περιφέρεια τη γεωργία με τον πολιτισμό, την ιστορία και τον τουρισμό. Σημαίνει ολοκληρωμένος παραγωγικός ιστός, πολιτικές τοπικής αυτάρκειας, αγροτουρισμός, πολιτισμική ταυτότητα και οργάνωση υπηρεσιών με συνεργασία φορέων που οδηγούν σε αυτή την κατεύθυνση.

Θα μου πείτε «εντάξει, αυτά έτσι, κάπως χειρότερα, κάπως καλύτερα τα έχουμε ξανακούσει ίσως. Πώς γίνονται, ποια είναι η προϋπόθεση, ποιο είναι το κλειδί;» Το κλειδί είναι ένα. Να το πω απλοϊκά γιατί ίσως δεν το αποδίδει απόλυτα. «Καλλικράτης στον αγροτικό χώρο. Χρειάζονται διοικητική υποστήριξη για να γίνουν αυτά. Χρειάζεται ένα κράτος που παρεμβαίνει αποτελεσματικά σε αυτή τη διαδικασία. Θα ήταν κενό γράμμα χωρίς την αλλαγή του κράτους.

Έχω πολύ ισχυρή πεποίθηση ότι η αλλαγή στο κράτος είναι η περιβάλλουσα όλων των αλλαγών που μπορούν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Πιστεύω ότι ούτε η επικοινωνιακή πολιτική, ούτε τα νομοσχέδια αποτελούν, είναι προϋποθέσεις, αλλά δεν είναι ικανά δεν οδηγήσουν στην εφαρμογή της πολιτικής. Χρειάζεται η διαμεσολάβηση της δημόσιας πολιτικής διαμέσου του κράτους.

Τι σημαίνει λοιπόν αυτός ο Καλλικράτης στον αγροτικό χώρο. Επιτελικό Υπουργείο προσαρμοσμένο στις ανατροπές και τις πολιτικές που τις υλοποιούν όπως τις περιέγραψα, ψηφιακό σε όλη του την έκταση και με αντιγραφειοκρατική διάφανη άμεση ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Αναδιάρθρωση λοιπόν των διοικητικών μονάδων και αλλαγή του Οργανισμού τώρα με νέα ορθολογική κατανομή του ανθρώπινου δυναμικού.

Αυτή τη δουλειά θα την έχουμε εμείς -δεν μπαίνω στην γραφειοκρατία των Προεδρικών Διαταγμάτων- για να την παρουσιάσουμε μετά τις γιορτές, ίσως και νωρίτερα. Και θα επιταχύνουμε όσο μπορούμε τη διαδικασία να ψηφιστεί το αντίστοιχο Προεδρικό Διάταγμα.

Περιφερειακή Διοίκηση ενιαία με τη μορφή οργανικής Διεύθυνσης σε κάθε Περιφέρεια της χώρας, στις 13 Περιφέρειες της χώρας. Θα μαζέψουμε, όχι χωρικά, όχι δηλαδή θα πάρουμε όλους τους υπαλλήλους από όλα τα μέρη της κάθε Περιφέρειας να τους πάμε στην Περιφέρεια, αλλά θα τους εντάξουμε, θα εντάξουμε το σχήμα σε μια οργανική Διεύθυνση ενιαία στην Περιφέρεια με απολήξεις στους νομούς. Να μαζέψουμε το δυναμικό.

Υπάρχουν υπηρεσίες που έχουν έναν υπάλληλο και δεν ανοίγουν ή δεν έχουν κανένα υπάλληλο. Υπάρχουν εργαστήρια που μένουν κλειστά. Υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου που προσπαθούν να ελέγξουν προϊόντα τεράστιας ποσότητας, με ελάχιστο ανθρώπινο δυναμικό και αδιανόητα μέσα. Αυτά πρέπει να μαζευτούν.

Σε κάθε Περιφέρεια θα έχουμε 4 ουσιαστικά λειτουργίες. Έργα -διαχείριση πόρων, αποκεντρωμένα οι επιδοτήσεις από του χρόνου. Υποστήριξη της παραγωγικής διαδικασίας σε όλο της το εύρος. Εδώ οι γεωπόνοι μας πρέπει να παίξουν καθοριστικό ρόλο. Ο έλεγχος της παραγωγής, διακίνησης και εμπορίας και έρευνα - εκπαίδευση. Τέσσερις τομείς.

Τέσσερις κλάδοι, που μια οργανική Διεύθυνση στην Περιφέρεια που έχει απόληξη μέχρι το νομό συνεργάζεται με την Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση για το σχέδιο ανάπτυξης της Περιφέρειας, γιατί είναι μεγάλη η αρμοδιότητα της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης. Και από κει και κάτω στους αγροτικούς Δήμους Γραφεία Αγροτικής Ανάπτυξης και όλες οι σχέσεις των αγροτών με το κράτος μέσω του ΚΕΠ.

Όχι ΚΕΠ αγροτών. Εγώ έκανα τα ΚΕΠ από 4 σε 1.000 σε 1 χρόνο, για να τα δώσω στην Αυτοδιοίκηση, όχι για να κάνουμε και ΚΕΠ για τους εμπόρους και ΚΕΠ για τους αγρότες και ΚΕΠ για τους μετανάστες, αλλά για να συγκεντρώσουμε όλες τιε υπηρεσίες σε κάθε τοπική κοινωνία δίπλα στον πολίτη. Και επειδή οι αγροτικοί Δήμοι θα έχουν κυρίως τέτοιες λειτουργίες θέλουμε να σπάσουμε τη γραφειοκρατία και να καταργηθεί το γρηγορόσημο και σταματήσουν οι διαμεσολαβήσεις και οι 10 πόρτες της Διοίκησης και να μπορεί να εξυπηρετηθεί ο αγρότης.

Άρα ο στόχος είναι, επαναλαμβάνω και κλείνω αυτό, ο «Καλλικράτης» σημαίνει επιτελικό Υπουργείο, λίγες Γενικές Διευθύνσεις, πολύ λιγότερες Διευθύνσεις, οργανική Διεύθυνση σε κάθε Περιφέρεια στα πλαίσια της κρατικής Διοίκησης, με 4 κλάδους και συγκεκριμένες αρμοδιότητες και συνεργασία με τους Δήμους, με τα Γραφεία Αγροτικής Ανάπτυξης και όλες οι υπηρεσίες που έχουν σχέση με χαρτιά, με διαδικασίες, με δικαιολογητικά, μέσω των ΚΕΠ.

Αυτό είναι ένα θέμα που μπορεί να ξεκινήσει αμέσως και να ολοκληρωθεί τους επόμενους μήνες και τον επόμενο χρόνο. Δεν είναι καθόλου δύσκολο. Σε 1 χρόνο τα ΚΕΠ πήραν 1000 υπηρεσίες του Δημοσίου. 1000. Εδώ είναι πολύ λιγότερα, μπορούμε να τα δούμε, θα τα φτιάξουμε. Δεν μας τρομάζει γιατί ξέρω αυτή τη δουλειά, την έχω ξανακάνει, δεν μας τρομάζει καθόλου. Άρα λοιπόν αυτός είναι ο «Καλλικράτης».

Δυο λόγια για τη νέα ΚΑΠ. Σε ότι αφορά τη νέα ΚΑΠ, η μάχη που θα δώσουμε θα είναι σε 5 επίπεδα.

Το πρώτο είναι συνολικός κοινοτικός προϋπολογισμός, το ύψος του συνολικού κοινοτικού προϋπολογισμού. Ο στόχος είναι να μη μειωθεί. Η πραγματικότητα στην Ε.Ε. λέει ότι μπορεί να μειωθεί.

Ο κίνδυνος να μειωθεί κατά το 1/3, που είπε ο οικονομικός υπεύθυνος για την οικονομία, δεν υπάρχει πια. Από την προχθεσινή διαδικασία που ξεκίνησε η συζήτηση φυσικά για τη νέα ΚΑΠ, η συντριπτική πλειοψηφία των χωρών θέλουν να συνεχιστούν οι άμεσες ενισχύσεις και ο πυλώνας 1 κανονικά με όσο γίνεται μεγαλύτερα ποσά. Άρα εμείς θα βάλουμε στόχο να μη μειωθεί ο συνολικός κοινοτικός προϋπολογισμός και θα δούμε πού θα φτάσουμε σε αυτή την προσπάθεια.

Δεύτερον, αμείωτες ενισχύσεις από τον πρώτο πυλώνα. Για να έχει η χώρα μας δυνατότητα να κρατήσει τις ενισχύσεις όσο γίνεται πιο ψηλά, πρέπει να καταβάλουμε προσπάθεια να ενταχθούν στον πρώτο πυλώνα οι περιφερειακές ιδιαιτερότητες, που μέχρι τώρα, ήταν και στον πρώτο και στον δεύτερο και συγχρηματοδοτούμενες, που με τον όρο αυτό μιλάμε για ορεινές, νησιώτικες, μειονεκτικές περιοχές, για μικρές πολυάριθμες εκμεταλλεύσεις σε μικρούς κλήρους, για πρωτοβουλίες νέων αγροτών και για προστασία παραγωγών που είναι σε ζώνες φυσικού κάλλους, φυσικού πλούτου και περιοχές που πρέπει να προστατευτούν και για την αειφορία και για την πράσινη ανάπτυξη.

Και είναι τρεις κατηγορίες που η χώρα μας έχει κατά κόρον και οι οποίες θα ζητήσουμε να ενταχθούν στις ενισχύσεις που θα έρθουν από τον πρώτο πυλώνα.

Επίσης η ρύθμιση των κανόνων της αγοράς, η ενίσχυση των θεσμών και η προστασία των τιμών είναι το επόμενο επίπεδο και τέλος η παραγωγική επένδυση των πόρων και οι αειφόρες υποδομές, που είναι έργα του 2ου πυλώνα και τα οποία θα επιχειρήσουμε αν μπορούμε να γίνουν με πρόσθετους πόρους.

Και εν πάση περιπτώσει, εμείς δεν πρόκειται να δεχθούμε την κατάργηση των επιδοτήσεων με πρόσχημα την ανάπτυξη. Ο αγροτικός τομέας απαιτεί πόρους και για ανάπτυξη. Εκεί μπορεί να συμβάλει και ο εθνικός προϋπολογισμός, γιατί εκεί είναι 2ος πυλώνας και άρα μπορούμε εκεί να δούμε ευρύτερα. Είναι ένα πεδίο διαπραγμάτευσης πολύ σοβαρό στο πλαίσιο της συζήτησης για την ΚΑΠ.

Το Νοέμβριο, η Επιτροπή θα παρουσιάσει μια πρώτη πρόταση, θα ξεκινήσει νέα διαβούλευση μέχρι όλο το χρόνο μου φαίνεται και μέχρι το τέλος του 2011, στις αρχές του 2012, πρέπει να έχει ψηφιστεί η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική.

Τελειώνοντας θέλω να πω το εξής. Για να γίνουν αυτά εδώ πρέπει να έχουμε μια ομάδα σε θέση μάχης. Εμείς θα πάμε στους αγρότες, δεν θα τους περιμένουμε εδώ. Ήδη αυτό το Σαββατοκύριακο ξεκινάμε περιοδεία στις Περιφέρειες της χώρας. Εγώ θα πάω στη Θεσσαλία, η κα Αποστολάκη στην Κρήτη και ο κος Κουτσούκος στην Ανατολική Μακεδονία - Θράκη. Σε άμεση συζήτηση με τους αγρότες.

Θα ενεργοποιήσουμε για όλες αυτές τις συζητήσεις το Εθνικό Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής. Θα επιχειρήσουμε να ενημερώσουμε το Εθνικό Κοινοβούλιο, ούτως ώστε από την αρχή όλα τα κόμματα να ξέρουν προς τα που πηγαίνει η διαπραγμάτευση, αλλά και ποιες είναι οι πολιτικές, με βάση τις οποίες μπορεί να κρίνουν και οι βουλευτές, αλλά και ευρύτερα οι θεσμοί της χώρας την πολιτική μας.

Και επαναλαμβάνω, εμείς θα πάμε να πολεμήσουμε. Και επειδή η πολιτική κρίνεται εκ του αποτελέσματος, την κρίση σας θα την περιμένουμε με πάρα πολύ ενδιαφέρον στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής.

Μ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ: Παίρνω τη σκυτάλη μετά τον Υπουργό για να πω δυο λόγια για τη ζωική παραγωγή ως ένα τμήμα της συνδεδεμένης με τα τρόφιμα αγροτικής μας οικονομίας, το οποίο όπως όλα τα στοιχεία μας δείχνουν, τα τελευταία χρόνια βαίνει διαρκώς μειούμενο και χρειάζονται πολλαπλές παρεμβάσεις και συνέργειες για να μπορέσουμε ν’ ανατρέψουμε το αρνητικό ισοζύγιο.

Η εθνική παραγωγή τόσο στο κρέας όσο και στο γάλα μειώνονται, οι εισαγωγές αυξάνονται και σας δίνω πολύ ενδεικτικά, γιατί θα είμαι ιδιαίτερα σύντομη σήμερα, δυο στοιχεία. Το γεγονός ότι η εγχώρια παραγωγή γάλακτος δεν πιάνει το όριο της ποσόστωσης, και το γεγονός ότι η εγχώρια παραγωγή στο κρέας καλύπτει μόλις το 56% των καταναλωτικών αναγκών του τόπου μας.

Η κτηνοτροφία συνδέεται με την ασφάλεια των τροφίμων, με την προστασία του περιβάλλοντος, με την απασχόληση και βεβαίως με την κλιματική αλλαγή και πρέπει με πολλαπλές συμμορφώσεις, για να χρησιμοποιήσω κοινοτική ορολογία, ν’ ανατρέψουμε τα σημερινά στοιχεία. Όπως είπε ο Υπουργός, ξεκινάμε τώρα. Το Σαββατοκύριακο θα είμαστε κοντά στους αγρότες, θα βρούμε τον Έλληνα παραγωγό να τον ακούσουμε, να συζητήσουμε μαζί του και να χαράξουμε μαζί τις πολιτικές εκείνες, που θα οδηγήσουν στο στόχο, την αύξηση της παραγωγής τους, αλλά και την αύξηση της παραγωγικότητας της παραγωγής τους.

Αγροτική οικονομία παραγωγής τροφίμων λοιπόν με στόχο την υποκατάσταση των εισαγωγών, την ποιοτική αναβάθμισή τους, μια παραγωγική διαδικασία με τρόπο φιλικό προς το περιβάλλον, με την ενίσχυση της βιολογικής κτηνοτροφίας που θα δώσει προστιθέμενη αξία στο ελληνικό προϊόν και θα ενισχύσει τις εξαγωγές μας. Στόχοι που απαιτούν, είναι σαφές, συντονισμό και συνέργειες.

Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο ότι πρέπει να βάλουμε μερικά στοιχήματα, αλλά πιο ξεκάθαρο απ’ όλα είναι ότι πρέπει να τα κερδίσουμε αυτά τα στοιχήματα. Το πρώτο στοίχημα είναι η ανατροπή του αρνητικού σήμερα ισοζυγίου. Σας έδωσα τα ενδεικτικά στοιχεία, είμαι βέβαιη ότι είστε όλοι πρυτάνεις εδώ στο ρεπορτάζ και τα ξέρετε πολύ αναλυτικά. Είμαστε έτοιμοι να ενισχύσουμε τη διαπραγματευτική ικανότητα των παραγωγών παρέχοντάς τους το αναγκαίο θεσμικό πλαίσιο είτε με συμπράξεις είτε με διεπαγγελματικές Ενώσεις προκειμένου οι άνθρωποι αυτοί να γίνουν πιο ισχυροί διαπραγματευόμενοι το προϊόν τους, τον ιδρώτα τους, τον πλούτο που παράγουν για τη χώρα. Στο πλαίσιο αυτό θα ενισχύσουμε και τους ελέγχους, θα προκαλέσουμε συχνότερους ελέγχου της Επιτροπής Ανταγωνισμού προκειμένου ν’ αντιμετωπισθούν οι οριζόντιες εναρμονισμένες πρακτικές που τόσο πολύ ταλαιπωρούν την εγχώρια παραγωγή.

Είναι προφανές ότι η μείωση του κόστους παραγωγής είναι εκ των ων ουκ άνευ συνθήκη για να κερδίσουμε το στοίχημα αυτό και για να το πετύχουμε θα εξαντλήσουμε όλα τα εργαλεία πολιτικής μας παρεμβαίνοντας με ενδεικτικές κατευθύνσεις, να προσπαθήσουμε να μειώσουμε το κόστος στις ζωοτροφές, το κόστος στα φάρμακα.

Είναι επίσης προφανές ότι στην προσπάθεια αυτή εντάσσεται και το ζήτημα της λειτουργίας των κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων που θα πρέπει να δούμε συνολικά, ασφαλώς διασφαλίζοντας όλες τις προϋποθέσεις και τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ασφαλώς υπηρετώντας και τηρώντας τους κανόνες υγιεινής, ασφαλώς υπηρετώντας την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά ταυτόχρονα και τη συνοχή της ελληνικής περιφέρειας, τη βιωσιμότητα των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων και την επακόλουθη συγκράτηση του πληθυσμού στην περιφέρεια.

Το δεύτερο μεγάλο στοίχημα είναι η ηλεκτρονική διασφάλιση της ταυτότητας και της ποιότητας στα κτηνοτροφικά προϊόντα. Το στοίχημα αυτό θα εγγυηθεί την προστιθέμενη αξία της ελληνικής παραγωγής και θα διασφαλίσει και τιμή στα προϊόντα. Θέλουμε να βάλουμε ένα αξιόπιστο ηλεκτρονικό φρένο στην παράγκα των ελληνοποιήσεων. Και σ’ αυτό θα χρησιμοποιήσουμε τις ασφαλώς Υπηρεσίες του Υπουργείου μέσα από τη νέα αρχιτεκτονική, μέσα από τη νέα δομή έτσι όπως την περιέγραψε ο Υπουργός, αλλά και τον ΕΛΟΓΑΚ ούτως ώστε συντονισμένα να μπορέσουμε να πατάξουμε αυτό το φαινόμενο.

Ο καταναλωτής έχει δικαίωμα να ξέρει ότι το κρέας που τρώει είναι ή δεν είναι ελληνικό, έχει δικαίωμα να ξέρει ότι τα προϊόντα που καταναλώνει έχουν συγκεκριμένη ταυτότητα και ποιότητα. Την ίδια στιγμή η πολιτεία έχει χρέος να του διασφαλίζει μ’ έναν αξιόπιστο τρόπο, αυτή την ενημέρωση, την έγκυρη ενημέρωση και να παρακολουθεί αυτή την αλυσίδα από τον παραγωγό στο σφαγείο, στον έμπορο, στο λιανοπωλητή.

Σ’ αυτό το στοίχημα εντάσσεται και η οριστική τακτοποίηση του ζητήματος των λίγων, και πρέπει να το πούμε αυτό γιατί εδώ είχαμε μια αντιστροφή της κατάστασης, των λίγων σήμερα, λειτουργούντων παράνομα σφαγείων.

Το τρίτο στοίχημα είναι να θωρακίσουμε την ελληνική κτηνοτροφία από πιθανούς κινδύνους ασθενειών με πολύ έγκαιρες επιστημονικές παρεμβάσεις. Και για το λόγο αυτό είμαστε σε μια συνεννόηση και με το Υπουργείο Οικονομικών για την έγκριση των 349 υπαλλήλων που μεταξύ άλλων θα ενισχύσουν τις Υπηρεσίες σ’ αυτό τον κρίσιμο τομέα για τη δημόσια υγεία, για την ασφάλεια.

Ένα τέταρτο στοίχημα είναι η μεσογειακή διατροφή. Η μεσογειακή διατροφή, όχι μόνο ως ένα πρότυπο, ως ένα πρότυπο καθημερινής συνήθειας, ως ένα μοντέλο, αλλά και ως υποδοχέας μιας σειράς προϊόντων που γίνονται μια πατέντα αιχμής και που με τον τρόπο αυτό αυξάνουν θεαματικά το αγροτικό εισόδημα, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, το εισόδημα των παραγωγών.

Τον προηγούμενο Μάιο ο Πρωθυπουργός επισκέφθηκε την Αρκαδία, είχαμε μια εξαγγελία σε σχέση με την έδρα της μεσογειακής διατροφής, σε ό,τι αφορά τη χώρα μας που είναι το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Επισκέφθηκα για το λόγο αυτό τη Βυτίνα την προηγούμενη εβδομάδα και εκεί υπάρχουν περιθώρια για να δώσουμε μια συνέχεια σ’ αυτή την εξαγγελία που έχει διπλωματική ουρά γιατί δίνεται μια μάχη αυτή τη στιγμή ούτως ώστε στο πλαίσιο της UNESCO να ανακηρυχθεί η μεσογειακή διατροφή άυλη πολιτιστική κληρονομιά.

Είναι μια διπλωματική προσπάθεια την οποία η χώρα μας δεν τη δίνει μόνη της, αλλά τη δίνει με το Μαρόκο, την Ισπανία και την Ιταλία. Αναμένουμε το αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας και ελπίζουμε ότι θα είναι θετικό μέσα στο Νοέμβρη και από την πλευρά μας στο Υπουργείο Ανάπτυξης θα προσπαθήσουμε ν’ αξιοποιήσουμε όλες τις δυνατές λύσεις και όλα τα εργαλεία που θα έχουμε, ούτως ώστε πέρα από αυτή την εξαγγελία, να προχωρήσουμε και επί της ουσίας στο να υπηρετήσουμε αυτό το στόχο.

Η ανασυγκρότηση της χώρας δε μπορεί παρά να περνάει από τον πρωτογενή τομέα της παραγωγής. Έχουμε βάλει στόχους πολύ συγκεκριμένους και πολύ μετρήσιμους, μπορεί να θεωρηθούν λιγότερο ή περισσότερο φιλόδοξοι, το βέβαιο είναι ότι είναι στόχοι ειλικρινείς και στόχοι που μια ομάδα που είναι ομάδα ανθρώπων με πολλή όρεξη για δουλειά, θα τους υπηρετήσει με όλες της τις δυνάμεις. Σας ευχαριστώ πολύ.

Γ. ΚΟΥΤΣΟΥΚΟΣ: Είναι φανερό, μ’ αυτά που είπε ο Υπουργός, ότι απέναντι στο ερώτημα που βασανίζει τους Έλληνες αγρότες τα τελευταία χρόνια, και που προκύπτει από το γεγονός ότι έχουν βρεθεί στο κέντρο μιας πολυεπίπεδης και πολύχρονης κρίσης, απαντάμε «ναι», υπάρχει μέλλον. Και όσοι έχουμε γνώση της ελληνικής περιφέρειας και έχουμε μιλήσει με αγρότες, ξέρουμε ότι αυτό είναι το πιο βασανιστικό ερώτημα.

Η φιλοδοξία η δική μας είναι να καταστήσουμε τον αγροτικό τομέα από μέρος της κρίσης, μέρος της λύσης του προβλήματος της χώρας. Αυτά που είπε νωρίτερα ο Υπουργός και η Μιλένα, δείχνουν ότι ακριβώς με τις ανατροπές, θέλουμε να επιτύχουμε αυτό το στόχο. Ανατροπές που συνδέονται τόσο με την εικόνα του Υπουργείου και της ηγεσίας του απέναντι στον Έλληνα αγρότη, με την εικόνα των Υπηρεσιών και των εποπτευομένων Οργανισμών. Kυρίως πρέπει να σκύψουμε και να δουλέψουμε αποτελεσματικά, εκεί που έχουμε να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα.

Ο τομέας της φυτικής παραγωγής που εγώ έχω την ευθύνη, έχει και θετικά και αρνητικά. Έχει θετικά με την έννοια ότι ένα μεγάλο μέρος των προϊόντων έχει θετικό ισοζύγιο, όπως το ελαιόλαδο ή τα εσπεριδοειδή κλπ. Αυτά τα προϊόντα όμως αποτελούν ταυτόχρονα και συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας. Και μας δίνουν τη δυνατότητα αν δουλέψουμε με μακροχρόνια στρατηγική, με σχέδιο και συνεργασία με όλους τους φορείς, να ανεβάσουμε τους στόχους και να πάμε πολύ ψηλά, κατακτώντας αγορές στις οποίες σήμερα έχουμε πολύ χαμηλό μερίδιο και αγορές οι οποίες έχουν τεράστια περιθώρια.

Άρα, ένας στόχος είναι τα προϊόντα που έχουμε πλεονέκτημα και είναι θετικά στο ισοζύγιο. Ταυτόχρονα όμως, για να επιτύχουμε το στόχο της μείωσης των αρνητικών δεδομένων στο ισοζύγιο, πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας σ’ εκείνα τα προϊόντα που είμαστε ελλειμματικοί. Δυστυχώς, είμαστε ελλειμματικοί σε τομείς που φαίνεται αδιανόητο στον από πολίτη, π.χ. στα κηπευτικά. Από τα κηπευτικά, τα μόνο προϊόντα που είναι θετικά είναι αυτά που παράγει η πατρίδα μου η Ηλεία, τα καρπούζια και οι φράουλες. Στα υπόλοιπα δυστυχώς είμαστε ελλειμματικοί.

Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι πρέπει να καλύψουμε το κενό της παραγωγής στις αργούσες αγροτικές εκμεταλλεύσεις. Το θετικό και το αρνητικό της αποσύνδεσης, μας έχει οδηγήσει σήμερα και αυτό φαίνεται από τα στοιχεία στην πτώση της αγροτικής παραγωγής στο ΑΕΠ. Άρα θέλει μια συντονισμένη πολιτική σ’ αυτά τα προϊόντα για να καλύψουμε το κενό που υπάρχει και μας δημιουργεί πρόβλημα εισάγοντας απλά πράγματα, τα οποία τα αναζητά ο καταναλωτής κάθε μέρα στη λαϊκή και στο ράφι. Αυτό για το κομμάτι της παραγωγής.

Για το κομμάτι της αγοράς. Ο στόχος είναι η εκκαθάριση της αγοράς. Αυτό βέβαια δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο από εμάς, θέλει συντονισμένες πολιτικές και νομίζω και το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει δώσει δείγμα γραφής. Εάν δεν καθαρίσουμε την αγορά, δεν υπάρχει περίπτωση ούτε να επιστρέψει η προστιθέμενη αξία στον αγρότη, ούτε ο καταναλωτής να απολαύσει ποιοτικό και φτηνό προϊόν.

Όλα αυτά που ειπώθηκαν νωρίτερα: η αύξηση του κόστους παραγωγής, η τελική τιμή στον παραγωγό, η τιμή στον καταναλωτή, τα καρτέλ, οι ελληνοποιήσεις και οι νοθείες, έχουν να κάνουν με ένα απλό σύνθημα: Εκκαθάριση της αγοράς. Αυτός είναι ο στόχος μας.

Το τρίτο σημείο που θέλω να πω πολύ συνοπτικά, είναι το ανθρώπινο δυναμικό. Το ανθρώπινο δυναμικό, το οποίο όπως είπα νωρίτερα είναι απογοητευμένο, είναι γερασμένο και αναγκαστικά ασκεί το αγροτικό επάγγελμα, όχι επειδή το επέλεξε.

Άρα εμείς έχουμε ένα πολύ υψηλό και φιλόδοξο στόχο, να βάλουμε στην παραγωγή νέους αγρότες, επαγγελματίες αγρότες που θα δουν το επάγγελμα ως ελκυστικό και προσοδοφόρο. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ενισχύσουμε τις προσπάθειες οργάνωσής τους, σε όλα τα επίπεδα με τον "Καλλικράτη" στους Συνεταιρισμούς, με τις ομάδες παραγωγών, με την εκπαίδευση και την κατάρτιση και την ποιότητα ζωής στην Περιφέρεια.

Το τελευταίο που θέλω να αναφερθώ, είναι η γη. Από τις παλαιότερες αναλύσεις όλοι ξέρουμε ότι η γη και η γαιοπρόσοδος είναι το σημαντικότερο σε όλη αυτή την ιστορία. Εμείς έχουμε ένα στόχο, στον οποίο αναφέρθηκε νωρίτερα ο Υπουργός, έχει να κάνει με τη διεύρυνση της χρησιμοποιούμενης γης και τη δυνατότητα της πρόσβασης του επαγγελματία αγρότη, σε φτηνή γη. Υπάρχουν σκέψεις, θα δουλέψουμε συστηματικά ώστε να καλύψουμε αυτό το κενό που συνδέεται με ένα από τα μεγαλύτερα μειονεκτήματα που έχει σήμερα η αγροτική παραγωγή στην Ελλάδα, το μικρό και κατακερματισμένο κλήρο.

Αυτά ήθελα να σας πω ως βασικές σκέψεις δικές μας και όπως είπε ο Υπουργός θα δοκιμαστούμε όλοι μας στην πράξη, θα είμαστε ανοιχτοί στη συνεργασία και στη διάθεση τη δική σας και κυρίως μέσα από εσάς, στους αγρότες. Σας ευχαριστώ πολύ.