Αθήνα 5.2.2014, 2:40
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ Ξαφνικά γέμισε ο τόπος θεράποντες και θεραπαινίδες της επιχειρηματικότητας! Εκεί που τα προηγούμενα χρόνια δεν ακουγόταν κιχ, τώρα οχλοβοή, κλαπαταγή και αλαλαγμός. Κι η κουτσή Μαρία (αυτό άραγε είναι πλέον διάκριση;) κυνηγάει ταλέντα του επιχειρείν και επιχειρηματικές ιδέες, οργανώνει φιέστες, σεμινάρια, γκαλά, βιωματικές καταστάσεις, προγράμματα λίντερσιπ και άλλα σοβαρά, λιγότερο σοβαρά έως τραγελαφικά. Ορισμένοι μάλιστα μεταφέρουν επιτυχημένα ή ως φάρσα ανάλογες δράσεις του εξωτερικού, ακόμη και των βαλκανίων! Και φυσικά δεν εκλείπουν αυτοί που ελαφρύνουν τον κρατικό και κοινοτικό κορβανά. Έχει πέσει τόση πείνα στην πιάτσα που τώρα ακόμη και σοβαροί οργανισμοί ή θεωρούμενοι τέτοιοι προτιμούν να ρίξουν το επίπεδό τους για τα λίγα ψιχία του ΟΑΕΔ και των άλλων κρατικών... σιτιστών. Στην πιάτσα έχει πέσει και ξύλο, καθώς εμφανίστηκαν τα πρώτα συμπτώματα κλοπής επιχειρηματικής ιδέας! Και πολύ στάρταπ. Στάρταπ να φάν' κι οι κότες (μερικές τρώνε ήδη καλά!).
Όπως και νάχει το πράγμα, εμείς το βλέπουμε μέσα από τον δικό μας επαγγελματικό παραμορφωτικό φακό. Ένα νέο επάγγελμα το οποίο δημιουργεί νέες θέσεις εργασίας γεννιέται: ο επιχειρηματίας της επιχειρηματικότητας. Κι ουδόλως μας απασχολεί αν -όπως λένε μερικοί κακεντρεχείς- σε αυτό το επάγγελμα (ή μήπως... λειτούργημα!) βρίσκουν καταφυγή όσοι δεν μπόρεσαν να ευδοκιμήσουν στην πραγματική επιχειρηματικότητα.
Αφήστε που, πες, πες, πες για τη επιχειρηματικότητα, κάτι μένει!
* Υ.Γ.: Εσένα, αεικίνητε, σε θυμάμαι από τα προηγούμενα κοινοτικά πακέτα. |