* Ακολουθούν οι σχετικές ανακοινώσεις.

Την κερκόπορτα άλωσης των εγχωρίως παραγόμενων προϊόντων, άνοιξε η κυβέρνηση επιβάλλοντας ΕΦΚ στο κρασί.

Παρά τις ύστατες προσπάθειες της ΚΕΟΣΟΕ και των άλλων φορέων του κλάδου δεν κατέστη δυνατόν να αποφευχθεί η φορολόγηση ενός ευρείας κατα-νάλωσης προϊόντος, αφού το ελληνικό κρασί καταναλώνεται κατά 90% στην χώρα μας ενώ το 10% αποτελεί αντικείμενο εξαγωγής.

Με τη ρύθμιση επιβολής ΕΦΚ με 0,20 € ανά λίτρο οίνου, ουσιαστικά πλήττονται τα χαμηλής κατηγορίας τιμής κρασιά, δηλαδή η λαϊκή κατανάλωση αφού η σχετική ποσοστιαία αύξηση της τελικής τιμής τους θα είναι πολύ μεγαλύτερη από τη σχετική ποσοστιαία αύξηση των προϊόντων μέσης και υψηλής κατηγορίας τιμής.

Η χώρα μας πρωτοτυπεί αρνητικά για άλλη μια φορά σε ολόκληρη την Ευρω-παϊκή Ένωση, δίνοντας το κακό παράδειγμα στις υπόλοιπες οινοπαραγωγές χώρες.

Μάλιστα εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι ενώ ως ισοδύναμο μέτρο η κυβέρ-νηση είχε την εναλλακτική δυνατότητα, να επιβάλλει φορολόγηση στα εισαγόμενα προϊόντα με μεγάλη καταναλωτική βάση στην ελληνική αγορά άνω του 70%, ή να φορολογήσει προϊόντα τα οποία κατέχουν ολιγοπωλιακή θέση στην ελληνική αγορά και διακινούνται από ελάχιστες πολυεθνικές, επέλεξε ένα κλάδο που ενώ χειμάζεται από την κρίση δίνει αγώνα επιβίωσης, ειδικά όσον αφορά τις εκατοντάδες χιλιάδες αμπελουργικές εκμεταλλεύσεις.

Απορία επίσης προκαλεί το γεγονός ότι παρά τις τεκμηριωμένες επισημάνσεις της ΚΕΟΣΟΕ περί του ισχνού παραγωγικού όγκου οίνου που θα αποτελέσει αντι-κείμενο φορολόγησης με αποτέλεσμα την χαμηλή προσδοκία φορολογικών εσόδων, η κυβέρνηση προχώρησε σε περαιτέρω μείωση του ΕΦΚ στα 0,20 € / lt, ουσιαστικά 

ακυρώνοντας την φοροδοτική ικανότητα του μέτρου, αφού τα εκτιμώμενα έσοδα θα ανέλθουν στα 10.000.000 € περίπου.

Η εμμονή αυτή για φορολόγηση του οίνου στην Ελλάδα, δε μπορεί να μην ανα-καλέσει στη μνήμη μας, τις άοκνες προσπάθειες του λόμπι αλκοολούχων των Βο-ρείων Χωρών, τα οποία ανέκαθεν στόχευαν στην επιβολή ΕΦΚ στο κρασί.

Με την απόφαση αυτή δυστυχώς ανοίγει διάπλατα η πόρτα αύξησης του ΕΦΚ κατανάλωσης στο κρασί, όταν τα δημόσια έσοδα υπολείπονται των προϋπολογι-σμένων ή όταν το κράτος πρέπει να κλείσει «μαύρες τρύπες». Άλλωστε η πρακτική αυτή εφαρμόζεται και για τα καπνά, αλκοολούχα ποτά, πετρελαιοειδή κλπ.

Η ΚΕΟΣΟΕ και σύσσωμος ο αμπελοοινικός κλάδος της χώρας δηλώνει ότι θα αγωνισθεί το επόμενο χρονικό διάστημα σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο για την ακύρωση του νόμου που επιβάλλει φόρο στο ελληνικό κρασί.

Ήδη σε επικοινωνία με τις κορυφαίες ευρωπαϊκές Οργανώσεις Copa-Cogeca και CEEV σχεδιάζουμε πολιτικές παρεμβάσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στην Commission και σε άλλους ευρωπαϊκούς θεσμούς, προκειμένου να εξαλειφθεί η διάταξη επιβολής ΕΦΚ στο κρασί.

Τη χαριστική βολή αυτή τη φορά για το ελληνικό κρασί και τις χιλιάδες αμπε-λουργικές εκμεταλλεύσεις της χώρας σηματοδοτεί η πρόθεση του υπουργείου Οικο-νομικών να επιβάλλει φορολογία στην παραγωγή του, προκειμένου να καλύψει με ισοδύναμα μέτρα τις απαιτήσεις των δανειστών.

Η άποψη που εκφράστηκε από τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών έρχεται να εντείνει με τον χειρότερο τρόπο, τη δεινή θέση που ούτως ή άλλως ως αγρότες, οι Έλληνες αμπελουργοί έχουν περιέλθει, αφού πλήττονται επιπρόσθετα από τις επερ-χόμενες καταστροφικές αλλαγές στο φορολογικό και ασφαλιστικό τους καθεστώς.

Οι νοσηροί εγκέφαλοι που εισηγούνται στον υπουργό Οικονομικών το μέτρο της φορολόγησης των κρασιών αγνοούν:

• Ότι καμία Ευρωπαϊκή οινοπαραγωγός χώρα δεν έχει επιβάλλει Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στο κρασί 

• Ότι οι περισσότερες επιχειρήσεις του κλάδου την τελευταία πενταετία είναι ζημιογόνες, αφού ο Έλληνας καταναλωτής περιόρισε την καταναλωτική του δαπάνη εξυπηρετώντας πλέον βασικές του και μόνο ανάγκες

• Ότι την περίοδο της οικονομικής κρίσης παρατηρήθηκε έντονη μετατόπιση της κατανάλωσης από τους εμφιαλωμένους οίνους στους χαμηλής τιμής χύμα οίνους, αφού το κρασί είναι προϊόν λαϊκής κατανάλωσης και όχι προ-νόμιο των καταναλωτικών ελίτ

• Ότι τα διαχρονικά προβλήματα αλλά κυρίως το ασύμφορο της αμπελοκαλ-λιέργειας έχει μειώσει τα τελευταία 15 χρόνια τον αριθμό των εκμεταλλεύ-σεων από τις 177.000 στις 145.000 δηλαδή κατά 20% με συνεχιζόμενη τάση δυναμικής μείωσης. Ανάλογη μείωση παρατηρείται και στις εκτάσεις αμπελοκαλλιέργειας.

• Ότι όλες οι αρνητικές επιπτώσεις από οποιοδήποτε αίτιο και εάν προέρχον-ται, μετακυλύονται τελικά στον πρωτογενή τομέα πλήττοντας πρωταρχικά το γεωργικό εισόδημα και στην περίπτωση της φορολόγησης του οίνου το αμπελουργικό εισόδημα

• Ότι η περαιτέρω μείωση του αμπελουργικού εισοδήματος θα αφανίσει τις οικογενειακής μορφής αμπελουργικές εκμεταλλεύσεις, που αποτελούν τον κορμό της αμπελοοινικής οικονομίας της χώρας προς όφελος μεγάλων οικονομικών συμφερόντων

• Ότι εξομοιώνουν επικίνδυνα τα σκληρά εισαγόμενα αλκοολούχα ποτά βιομη-χανικής παραγωγής με ένα αυτούσιο παραδοσιακό αγροτικό προϊόν που είναι το κρασί, με απρόβλεπτες συνέπειες

• Ότι η επιβολή φόρου κατανάλωσης στο κρασί όπως στα αλκοολούχα ποτά, ήταν ανέκαθεν απαίτηση και επιδίωξη κέντρων εξωελληνικών συμφερόντων

• Ότι η διαδικασία είσπραξης του ΕΦΚ προαπαιτεί τη σύσταση φορολογικής αποθήκης από τα οινοποιεία, γεγονός που συνεπάγεται επενδύσεις και υψηλά διαχειριστικά κόστη λειτουργίας, με αποτέλεσμα τα περισσότερα οινοποιεία να μην είναι σε θέση να ανταποκριθούν στα κόστη αυτά και να σταματήσουν τη λειτουργία τους 

• Ότι ο γεωργικός τομέας της χώρας οφείλει να συμβάλλει στην επανεκκίνηση της ελληνικής οικονομίας και όχι να γίνεται υποκείμενο απερίσκεπτης φορο-λόγησης στο πλαίσιο λήψης ισοδύναμων μέτρων.

• Ότι η φορολόγηση με 0,40 € / lt οίνου υπερβαίνει κάθε λογική διπλασιά-ζοντας τις τιμές πώλησης του κρασιού και θέτει εκτός ανταγωνισμού τα ελληνικά κρασιά που στην εγχώρια αγορά πωλούνται από 0,40 € / lt, όσο δηλαδή ο επιβαλλόμενος ΕΦΚ, ενώ ο αμπελουργός εισπράττει μόνο 0,20 € ανά κιλό σταφυλιού στις μεγάλες αμπελουργικές περιοχές της χώρας.

• Ότι οι εξαγωγές των ελληνικών κρασιών θα μειωθούν δραματικά λαμβανο-μένου υπ’ όψιν του αδυσώπητου ανταγωνισμού τιμών που επικρατεί στις παγκόσμιες αγορές, ακυρώνοντας όλες τις προσπάθειες του κλάδου για εξωστρεφή ανάπτυξη των προϊόντων του 

Τέλος είναι προφανές ότι παρά την άγνοια των παραπάνω επιπτώσεων, το υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να αναμένει πενιχρά έσοδα από την επιβολή φο-ρολογίας στο κρασί, τα οποία δεν ξεπερνούν τα 20 εκ. €, θυσιάζοντας ταυτόχρονα ένα ολόκληρο κλάδο στο βωμό των ισοδυνάμων μέτρων, καταδικάζοντας σε ένδεια 170.000 οικογένειες αμπελουργών οι οποίες θα αναγκαστούν πλέον να εγκαταλεί-ψουν την καλλιέργεια.

Οι επιπτώσεις στις οινοποιητικές επιχειρήσεις θα είναι καταλυτικές, αφού η σημαντική αύξηση του κόστους λειτουργίας τους, θα επιδεινώσει περαιτέρω την οικονομική τους θέση με αποτέλεσμα την ένταση του φαινομένου αποβιομηχάνισης της χώρας, την απώλεια χιλιάδων θέσεων εργασίας, αλλά κυρίως την απώλεια της αναπτυξιακής προοπτικής της χώρας.

Δυστυχώς και σήμερα επιβεβαιώνεται πλήρως η πικρή διαπίστωση των προηγουμένων γενεών ότι η Ελλάδα τρώει τα παιδιά της, αντί της προσήλωσης στην Εθνική προσπάθεια, που η συγκυρία απαιτεί.