Κάθε χρόνο περί τα τέλη της άνοιξης και τις αρχές του καλοκαιριού σε όλη τη χώρα ξεκινούν δακοκτονίες (ίσως επειδή δεν έχουν ακόμα εμφανισθεί... φρούτα που αγωνίζονται για τα δικαιώματα του δάκου!). Συνεργεία τοποθετούν στα λιοστάσια μπουκάλες με δολώματα κατά του καταστροφικού εντόμου.

Κάθε χρόνο σε περιοχές της χώρας οι δακοκτονίες ξεκινούν πολύ αργά, όταν ο δάκος έχει ήδη πληθύνει και κατακυριεύσει τα δέντρα, ή και καθόλου, με αποτέλεσμα οι αγρότες να υφίστανται τεράστιες απώλειες εισοδήματος. Ο λόγος της παραπάνω καταστροφικής, επαναλαμβανόμενης κάθε χρόνο ανωμαλίας είναι οι ενστάσεις που υποβάλουν υποψήφιοι ανάδοχοι του έργου, οι οποίες εξετάζονται αφού το... πουλάκι έχει πετάξει.

Κάθε χρόνο το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, σε ρόλο θεατή, παρατηρεί το σύμπτωμα χωρίς να δίνει λύση αλλά ούτε και το «ελεύθερο» στους περιφερειάρχες να αντιμετωπίσουν αυτοί το πρόβλημα.

Ίσως μία αποτελεσματική αντίδραση να ήταν οι μαζικές αγωγές των αγροτών κατά του παραπάνω Υπουργείου για διαφυγόντα εισοδήματα. Και μάλιστα οι αποζημιώσεις να χορηγούνται μέσω του ΕΛΓΑ! Όπως ο τελευταίος αποζημιώνει για τις καταστροφές από την ακρίδα (για παράδειγμα), να αποζημιώνει και γι΄ αυτές που προκαλεί στην αγροτική παραγωγή η αβελτηρία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων!