Αθήνα 27.5.2008
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Τελικά η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να στρέψει τους νέους στην επιχειρηματικότητα και το ελεύθερο επάγγελμα. Προτιμά να τους κρατάει δέσμιους του κομματικού κράτους και υπηρέτες της πλέον άπληστης εργοδοσίας που γνώρισε ποτέ ο τόπος.

Δεν εξηγείται διαφορετικά η εμμονή της να τα δίνει όλα στις υφιστάμενες επιχειρήσεις και να αγνοεί προκλητικά την επιχειρηματική δυναμική των νέων άνθρωπων, στους οποίους επιφυλάσσει υπαλληλική σχέση, ανασφάλιστη εργασία και μισθούς πείνας των 300 και 600 ευρώ. Σε μια περίοδο μάλιστα που οι οικονομικές, εργασιακές και κοινωνικές συνθήκες της επιβάλουν να κάνει αιχμή του δόρατος της πολιτικής της για την απασχόληση τη νεανική επιχειρηματικότητα. Και έχει τουλάχιστον τρεις σοβαρούς λόγους για να το κάνει.

Ο πρώτος έχει να κάνει με τη διαπίστωση ότι πλέον σε αυτή χώρα ελάχιστοι παράγουν και η εκβιομηχάνιση διευρύνεται. Απόδειξη το γεγονός ότι ο πάλαι ποτέ Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) έχει μετατραπεί σε σύνδεσμο εμπόρων, με την πλειονότητα των μελών του να δραστηριοποιείται πλέον στο εμπόριο και όχι στην βιομηχανική παραγωγή.

Ο δεύτερος αφορά την ποιότητα του επιχειρείν στην Ελλάδα που, όπως επαναλαμβάνουν μονότονα και οι ξένοι οίκοι, κινείται σε πολύ χαμηλό επίπεδο, με την πλειονότητα των Ελλήνων επιχειρηματιών να πορεύεται με όρους του περασμένου αιώνα.

Ο αφελληνισμός της ελληνικής οικονομίας, με όλες τις κοινωνικές και άλλες συνέπειες που αυτός συνεπάγεται, είναι ένας επίσης σοβαρός λόγος, που δυστυχώς η κυβέρνηση δεν φαίνεται να λαμβάνει σοβαρά υπόψη αφού δίνει γη και ύδωρ στο ξένο κεφαλαίο, παρότι γνωρίζει ότι αυτό δεν διοχετεύεται σε παραγωγικές δραστηριότητες, αλλά σε εμπορικές και άλλες, «χαμηλού ρίσκου και υψηλής απόδοσης».

Η «επένδυση» στην ορμή, την τόλμη, τη φαντασία και τη γνώση των νέων ανθρώπων (ιδιαίτερα στην τελευταία), που θα μπορούσε να διευρύνει και να εμπλουτίσει την παραγωγική βάση της χώρας, να αναβαθμίσει την επιχειρηματικότητα σε όλα τα επίπεδα (και της ηθικής) και να βάλει φραγμό στον αφελληνισμό της οικονομίας και της χώρας γενικότερα, δεν ενθαρρύνεται από την παρούσα κυβέρνηση. Επιμένει να ποντάρει σε... ψόφια άλογα, να διοχετεύει δηλαδή τους κοινοτικούς και εθνικούς πόρους εν πολλοίς σε αντιπαραγωγικές, ξεπερασμένες, αεριτζίδικες και κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις. Kαι αφήνοντας τη νεολαία να βολοδέρνει στην ανεργία και την υποαπασχόληση, να υπονομεύει τελικά το μέλλον της οικονομίας και της ίδιας της χώρας.