Αθήνα 25.7.2009
Του ΚΕΡΑΣΙΩΤΗ ΣΕΡΑΦΕΙΜ*
Το έτος 2006 πραγματοποιήθηκε με το νόμο 3475/2006 η μονόπλευρη μεταρρύθμιση στην ανώτερη Δευτεροβάθμια Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση χωρίς να ληφθεί υπόψη η τελματώδης κατάσταση που είχε και έχει διαμορφωθεί στην Μέση Γενική Εκπαίδευση αλλά κυρίως  στην Δημοτική Εκπαίδευση.

Η μεταρρύθμιση στην ΤΕΕ με το νόμο 3475/06 προέκυψε ύστερα από περιπετειώδη διάλογο των διάφορων φορέων με το υπουργείο Παιδείας, στον οποίο όμως διάλογο οι κυριότεροι εκπαιδευτικοί φορείς απείχαν, είτε με δική τους ευθύνη, είτε με ευθύνη του ΥΠΕΠΘ.

Το αποτέλεσμα του εκπαιδευτικού «διαλόγου» ήταν ο νόμος 3475/06 που από την πρώτη στιγμή της εφαρμογής του είχε αρνητική υποδοχή από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Αυτό όμως καθαυτό το γεγονός δεν είναι πρωτόγνωρο τις τελευταίες δύο δεκαετίες στην εκπαίδευση και ίσως με το κλίμα που έχει διαμορφωθεί στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση  να ήταν και αναμενόμενο.

Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση σέρνει το δικό της σταυρό και ανεβαίνει το δικό της Γολγοθά στην Ελληνική πραγματικότητα. Η περιπέτεια έχει αρχίσει χρόνια πριν και από ότι φαίνεται θα συνεχιστεί για αρκετό καιρό ακόμη, όσο δεν εφαρμόζονται εθνικές εκπαιδευτικές πολιτικές που θα είναι αποτέλεσμα ειλικρινών και δεσμευτικών συλλογικών διεργασιών όλων των επιστημονικών και συνδικαλιστικών εκπαιδευτικών φορέων  της χώρας μας, των μαθητικών κοινοτήτων, των κινημάτων γονιών και κηδεμόνων, των φορέων παραγωγικών τάξεων  και του ΥΠΕΠΘ.

Οι συχνές, αλλεπάλληλες και ιδιότυπες μεταρρυθμίσεις των πολιτικών ηγεσιών του ΥΠΕΠΘ, χωρίς να αξιολογούνται οι προηγούμενες μεταρρυθμίσεις και χωρίς να αναδεικνύονται τα προβλήματα και οι προηγούμενες λανθασμένες εκπαιδευτικές πολιτικές ώστε να αποτελέσουν σημεία αναφοράς των αλλαγών για βελτίωση του συστήματος και ανάκτηση της χαμένης δυναμικής του αλλά κυρίως της προσαρμογής του στην σύγχρονη πραγματικότητα  και στις απαιτήσεις της εξελιγμένης τεχνολογίας που όμως δεν θα απομακρύνεται από το ανθρωποκεντρικό και κοινωνικό της ρόλο, οδήγησαν σήμερα την Τεχνική Επαγγελματική και την Γενική Εκπαίδευση στο ποιο παράδοξο εκπαιδευτικό σύστημα της Ευρώπης.

Σήμερα το εκπαιδευτικό τοπίο που έχει διαμορφωθεί στην ανώτερη Τεχνική Επαγγελματική και στη Μέση – Ανώτερη Γενική Εκπαίδευση, είναι θολό όσο ποτέ άλλοτε και δημιουργεί τεράστια σύγχυση η οποία μεταφέρεται στους μαθητές και στους γονείς με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια χαώδης κατάσταση εκπαιδευτικού και επαγγελματικού προσανατολισμού που οδηγεί στην απαξίωση του όλου εκπαιδευτικού συστήματος με τεράστιες προεκτάσεις στις διάφορες εκφάνσεις της Ελληνικής κοινωνίας.

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα από τα πρώτα χρόνια του νηπιαγωγείου μέχρι τα τελευταία της λυκειακής βαθμίδας  θα πρέπει να είναι ενιαία σχεδιασμένο, με περιεχόμενο σπουδών χωρίς επικαλύψεις, με μαθήματα και ύλη χωρίς υπερβολές, ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα μελετηθεί από επιστημονικές ομάδες εκπαιδευτικών που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας ανθρωποκεντρικής εκπαίδευσης χτισμένο με τις διαχρονικές αξίες και όχι με εφήμερες και ψευτοδιλημματικές ατομικές και υλιστικές «αξίες».

Η διαμορφωμένη σημερινή κατάσταση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν τιμά καθόλου τη χώρα μας, είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή για κάθε εκπαιδευτικό σύστημα. Στηρίζεται σε μια μυθοπλασία που διαχωρίζει τους μαθητές σε αυτούς που «παίρνουν τα γράμματα» και στους άλλους που δεν τα παίρνουν. Έχουμε από τη μια πλευρά τον «πυλώνα» της γενικής εκπαίδευσης που απευθύνεται σε «μαθητές που παίρνουν τα γράμματα» και έχει αφεθεί στις σφιχτές αγκαλιές του φροντιστηριακού συστήματος  της παραπαιδείας που λειτουργεί ως προθάλαμος των ΑΕΙ –ΑΤΕΙ χάνοντας την αίγλη του, εγκαταλείποντας σκοπούς και στόχους για τους οποίους είναι σχεδιασμένο, που εγκλωβίζει χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες σε ένα κυνήγι πανεπιστημιακών σχολών με αβέβαιο παρόν και μέλλον και από την άλλη έχουμε τον «πυλώνα» της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης που απευθύνεται σε μαθητές που «παίρνουν λιγότερο ή καθόλου τα γράμματα» που «σχεδιάζεται» και «ξανασχεδιάζεται» με επανειλημμένες μεταρρυθμίσεις - απορυθμίσεις με τρόπο που οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί κάθε φορά να αναπολούμε το παρελθόν. Σήμερα το διπλό σύστημα ΕΠΑ.Λ - ΕΠΑ.Σ στην Τεχνική Επαγγελματική Εκπαίδευση είναι σε εξέλιξη και ολοκληρώνεται το καλοκαίρι με τους πρώτους απόφοιτους - πτυχιούχους.

Η αξιολόγηση  των ΕΠΑ.Λ - ΕΠΑ.Σ  θα γίνει από την ίδια την κοινωνία, τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές, τους γονείς τους. Είναι κοινή η ομολογία όμως ότι το ΕΠΑ.Λ είναι ένα Γενικό Λύκειο με τεχνικά - επαγγελματικά μαθήματα και η ΕΠΑ.Σ ένα Τεχνικό Σχολείο χωρίς γενικά μαθήματα. Είναι κοινή η ομολογία ακόμη ότι οι μαθητές που προσανατολίζονται προς την ΤΕΕ (ΕΠΑΛ - ΕΠΑΣ) είναι μαθητές με χαμηλές επιδόσεις στο Γυμνάσιο.
Μια μεταρρύθμιση στην ΤΕΕ θα κριθεί ως επιτυχής εκ του αποτελέσματος. Θα κριθεί ως επιτυχής όταν τα πτυχία των αποφοίτων θα έχουν την αναγνώριση και την καταξίωση από την αγορά εργασίας. Όταν οι απόφοιτοι θα μπορούν να σταθούν στα πόδια τους και θα μπορούν με τις γνώσεις που απέκτησαν να εξελιχθούν κοινωνικά και επαγγελματικά ασκώντας το επάγγελμα της ειδικότητάς των με επιτυχία και με προοπτική. Όταν ένα μεγάλο ποσοστό συνεχίζει τις σπουδές στην τριτοβάθμια τεχνική εκπαίδευση για περισσότερη γνώση και μόρφωση. Όταν συνειδητά και με βεβαιότητα ένα μεγάλο ποσοστό μαθητών αποφοίτων του γυμνασίου θα θεωρεί τιμή που είναι μαθητής σε ένα τεχνικό επαγγελματικό σχολείο.

Η συνθετική προσπάθεια που γίνεται από την πολιτεία αυτό το διάστημα μέσω ΕΣΥΠ με τον επικεφαλής προεδρεύοντα καθηγητή κ. Μπαμπινιώτη  ελπίζουμε ότι θα έχει τα αποτελέσματα που επιζητά η Ελληνική κοινωνία.
Η πολιτεία θα πρέπει να στηρίξει και να εφαρμόσει το τελικό κοινό σχέδιο παιδείας που θα εκφράζει το σύνολο των πολιτικών, κοινωνικών και επιστημονικών ομάδων. Που θα εκφράζει τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς αλλά και θα δίνει απαντήσεις στις αγωνίες τους και κυρίως στις αγωνίες της  Ελληνικής κοινωνίας για δωρεάν και ουσιαστική παιδεία στην υπηρεσία του Ελληνικού λαού.

Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια για τυχαίους πειραματισμούς στις πλάτες των μαθητών και των γονιών που τελικά την πληρώνουμε όλοι μας.
Την Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009 ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας κάλεσε συμβολικά στο Προεδρικό Μέγαρο, ένα σχολείο της Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, το 2ο ΕΠΑ.Λ Γαλατσίου να παραστεί τιμητικά στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 35ης επετείου για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στον τόπο μας, θέλοντας κατά τη γνώμη μας, να δώσει ένα μήνυμα προς όλες τις κατευθύνσεις για την ανάγκη  παροχής  ουσιαστικής εκπαίδευσης στους νέους μας και της ανάδειξης του θέματος της παιδείας ως πρώτης προτεραιότητας.

Ας πάρουμε αυτό το μήνυμα όλοι μας και ας είναι η αφορμή για μια νέα ειλικρινή κοινή πορεία χωρίς προκαταλήψεις και αγκυλώσεις, αλλά κυρίως χωρίς μικροκομματικά συμφέροντα για μια εκπαίδευση στην υπηρεσία του κάθε πολίτη με όραμα και μέλλον που θα αναβαθμίζει τους πολίτες της χώρας μας μορφωτικά, πολιτισμικά, κοινωνικά.

Την ευθύνη για την εκπαίδευση στη χώρα μας πρέπει επιτέλους να την αναλάβουμε όλοι μας θέλουμε δε θέλουμε. Να αναλάβουμε όλοι μας το αντίστοιχο μερίδιο ευθύνης χωρίς να το εκχωρούμε σε άλλους. Να μη δεχτούμε σε καμιά περίπτωση τους υπεργολάβους της εκπαίδευσης.

* Ο Σεραφείμ Κερασιώτης είναι εκπαιδευτικός στο 2ο ΕΠΑΛ Γαλατσίου.