Συγγραφέας: Κρις Χάρμαν
   Εκδόσεις: Μαρξιστικό Βιβλιοπωλείο
   Σελίδες: 560
   Έτος έκδοσης: 2011
   Ενδεικτική τιμή: 22 €

Αντιμέτωποι με τη χρηματοπιστωτική κρίση που ξεκίνησε το 2007, κάποιοι οικονομικοί σχολιαστές άρχισαν να μιλούν για «τράπεζες ζόμπι»: για χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς που βρίσκονταν σε μια «απέθαντη» κατάσταση και είναι ανίκανοι να επιτελέσουν οποιαδήποτε θετική λειτουργία, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν απειλή για κάθε τι ζωντανό που υπάρχει στον πλανήτη.

Όμως, όχι μόνο οι τράπεζες αλλά συνολικά ο καπιταλισμός στον 21ο αιώνα είναι ένα σύστημα ζόμπι: ένα νεκροζώντανο σύστημα, ανίκανο να ικανοποιήσει οποιαδήποτε ανθρώπινη ανάγκη και συναίσθημα, αλλά ικανό για απότομες εκρήξεις που σπέρνουν παντού το χάος και τη δυστυχία.

Ο Chris Harman δείχνει το γιατί η αντίληψη του Μαρξ για τον καπιταλισμό αποτελεί τη βάση για κάθε ερμηνεία του κόσμου, όπως αυτός αναδύθηκε και εξελίχθηκε τον τελευταίο ενάμιση αιώνα.

Αποδεικνύει γιατί οι ρίζες της σημερινής οικονομικής κρίσης δεν βρίσκονται στη χρηματοπιστωτική κερδοσκοπία, αλλά πολύ βαθύτερα, στην
κρίση κερδοφορίας που τριάντα χρόνια νεοφιλεύθερης επίθεσης δεν έχουν
κατόρθώσει να αντιστρέψουν.

Επιχειρεί μια επιστροφή στον Μαρξ και καταπιάνεται με τις αντιρρήσεις και τις αμφισβητήσεις της θεωρίας του, τόσο από τους αντίπαλους της μαρξιστικής θεωρίας όσο και από αυτούς που τοποθετούσαν τον εαυτό τους μέσα στο μαρξιστικό στρατόπεδο. Στη συνέχεια, κάνει μια αναδρομή στην ιστορία του καπιταλισμού σε όλο τον περασμένο αιώνα. Το σύστημα πέρασε μέσα από τη μεγαλύτερη κρίση του στη δεκαετία του 1930, επιβίωσε και γνώρισε τη μεγαλύτερη άνθησή του στις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες πριν επιστρέψει ξανά στα κρισιακά φαινόμενα που το σημάδεψαν στις τελευταίες δεκαετίες του εικοστού αιώνα και κορυφώθηκαν πρόσφατα.

Με αυτό το υπόβαθρο, ο συγγραφέας είναι σε θέση να αντιμετωπίσει στην τελευταία ενότητα του βιβλίου τη σημερινή φάση του καπιταλισμού σε ανοιχτό διάλογο με όλες τις απόψεις που αναπτύσσονται γύρω από την τρέχουσα συγκυρία, καταλήγοντας ότι η κοινωνική δύναμη που μπορεί να ανατρέψει και να δώσει τέλος στην εξουσία του κεφάλαιου είναι η παγκόσμια εργατική τάξη.