Αθήνα 4.4.2013, 13:42

Ο υπάλληλος που παραπέμπεται σε δίκη δεν διατηρεί το απαιτούμενο κύρος για να ασκεί τα καθήκοντά του και η παραμονή στη θέση του βλάπτει και θίγει το συμφέρον της υπηρεσίας και το κύρος του θεσμού.

Στα παραπάνω συμπικνώνεται η απάντηση του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης Αντώνη Μανιτάκη σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ - ΕΚΜ Τάσου Κουράκη, με θέμα την «τροποποίηση του νόμου 4093/12 ώστε να μην τίθενται αυτοδικαίως σε αργία οι υπάλληλοι και οι καθηγητές που απλώς παραπέμφθηκαν αμετακλήτως ενώπιον του αρμόδιου δικαστηρίου για πλημμελήματα».

Τα βασικά σημεία της απάντησης είναι τα εξής:

- Σε περιόδους κρίσης, βαθειάς και παρατεταμένης, θεσμών και αξιών, όπως αυτή που διανύουμε, η προστασία του κύρους των θεσμών και η διαφύλαξη του συμφέροντος της υπηρεσίας είναι και πρέπει να είναι το κύριο, το βασικό μέλημα όσων ασκούν δημόσιο λειτούργημα.

- Όταν η δικαστική εξουσία, μετά από εξέταση της υπόθεσης, παραπέμπει αμετάκλητα σε δίκη με σοβαρή κατηγορία έναν δημόσιο λειτουργό –μπορεί δικαίως, μπορεί αδίκως, αυτό θα το κρίνει το δικαστήριο– ο υπάλληλος αυτός δεν  διατηρεί το απαιτούμενο από το αξίωμα κύρος για να ασκεί να καθήκοντά του. Η παραμονή του βλάπτει και θίγει το συμφέρον της υπηρεσίας και το κύρος του θεσμού.

- Τον θεσμό της αυτοδίκαιης αργίας, όσο και της δυνητικής, δεν τον εφηύρε ο νόμος 4093/2012, όπως εσφαλμένα και παραπλανητικά λέγεται, αφού υπήρχε από το 1951.

- Η αργία ως διοικητικό μέτρο προσωρινής αποχής από την υπηρεσία  για το συμφέρον της ίδιας,  δεν προδικάζει, ούτε δικάζει ούτε κρίνει, ούτε αθωώνει ούτε καταδικάζει. Αποτελεί ένα προσωρινό διοικητικό μέτρο που υπόκειται σε όλα τα ένδικα μέσα ελέγχου της νομιμότητας μιας διοικητικής πράξης. 

- Ο υπάλληλος που θεωρεί  ότι αδίκως διώκεται και είναι αθώος, έχει κάθε συμφέρον και δικαιούται να ζητήσει την αναστολή του μέτρου της αργίας. Ο νόμος 4093 πρόβλεψε ρητά τη δυνατότητα αναστολής του μέτρου όταν οι περιστάσεις το δικαιολογούν. Το αρμόδιο για τον διορισμό του υπαλλήλου όργανο –ή και ο ίδιος ο διωκόμενος υπάλληλος– μπορεί οποτεδήποτε, μετά από γνωμοδότηση του πειθαρχικού συμβουλίου, να ζητήσει να κριθεί εάν είναι αναγκαία η συνέχιση της αργίας ή εάν μπορεί να διαταχθεί η αναστολή της και η επάνοδος του υπαλλήλου στα καθήκοντά του.

- Η πειθαρχική διαδικασία είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη από την ποινική δίκη. Η ποινική δίκη δεν αναστέλλει την πειθαρχική διαδικασία. Μπορεί και πρέπει να κινείται πριν από την ποινική και να κινείται άμεσα. Αυτό που γινόταν έως τώρα ήταν να μην συνεδριάζουν τα πειθαρχικά συμβούλια,  περιμένοντας την απόφαση της δικαιοσύνης. Δεν πρέπει όμως σε καμία περίπτωση να υπάρχει ευθυνοφοβία των πειθαρχικών οργάνων.

- Σας διαβεβαιώνω ότι τα πειθαρχικά συμβούλια έχουν συγκροτηθεί και λειτουργούν. Ας απαιτήσουμε λοιπόν να λειτουργούν, για να προστατευθεί το κύρος  των θεσμών και η αξιοπρέπεια των αδίκως διωκόμενων.