Όπως αναφέρουν οι διοργανωτές, «το Φεστιβάλ φέτος εμφανίζεται ακόμη πιο δυναμικό, εμπλουτισμένο με περισσότερες μέρες αλλά και με κίνηση, ενώ υπόσχεται ευχάριστες εκπλήξεις με πολλαπλές παράλληλες δράσεις (διαλέξεις, listening sessions, εγκαταστάσεις, soundwalk). Διαπολιτισμικές, διαθεματικές, θεωρητικές προεκτάσεις και εναλλακτικοί τρόποι ακρόασης αποτελούν μερικές από τις προσεγγίσεις που προσπαθεί να αναπτύξει, μέσω δράσεων εντός και εκτός Στέγης».

Στο επίκεντρο βρίσκονται πάντα ο πειραματισμός, ο αυτοσχεδιασμός και η αναζήτηση του ρίσκου, της ανατροπής και της κοινής πρόκλησης ακροατών και δημιουργών. Το Borderline τρέφεται από τη συνεχή αναζήτηση νέων μορφών έκφρασης και παραγωγής ήχου, που ξεπερνούν τις υπάρχουσες στερεοτυπικές δομές, προβάλλοντας τα αντιθετικά στοιχεία που πηγάζουν από την ηχητική αποδόμηση, την ένταση του θορύβου αλλά και την πιο ήσυχη, στοχαστική προσέγγιση. Σύμβουλος του προγράμματος είναι ο οργανισμός marionettentheaterevents.

Ο Ιάπωνας καλλιτέχνης Άκιο Σουζούκι εξερευνά από τη δεκαετία του 1960 τις ηχητικές ποιότητες τόσο φυσικών τοπίων όσο και αρχιτεκτονικών χώρων, καλλιεργώντας μια τοπογραφία του ήχου. Το πρότζεκτ του, oto-date, είναι ένας ηχητικός περίπατος (ο τίτλος του μεταφράζεται ως «ήχος» και «σημείο», από τις αντίστοιχες ιαπωνικές λέξεις), όπου ο καλλιτέχνης εντοπίζει σημεία ακρόασης στην πόλη και καλεί με παιγνιώδη διάθεση το κοινό να σταματήσει και να ακούσει προσεκτικά σε συγκεκριμένα σημεία στο χάρτη. Το κοινό που στέκεται σε αυτές τις θέσεις, οι οποίες είναι σημειωμένες με το χαρακτηριστικό κυκλικό σύμβολο του αυτιού, αντιλαμβάνεται έτσι πολύ πιο ουσιαστικά το ακουστικό και οπτικό τοπίο και αυτό του δίνει την ελευθερία να φανταστεί την πόλη του με ένα νέο τρόπο.

Σημείο εκκίνησης για το soundwalk “oto-date” του Akio Suzuki: Σταθμός Μετρό Μεταξουργείο (στην έξοδο Δεληγιάννη)

Η διαδρομή πραγματοποιείται σε εξωτερικό χώρο. Προτείνουμε τη χρήση άνετων ρούχων και υποδημάτων, καθώς η δράση προϋποθέτει περίπατο του κοινού για περίπου 1 ώρα. Η ξενάγηση πραγματοποιείται στα αγγλικά.

Ώρες έναρξης διαδρομής: 12:00 και 16:00

Η διαδρομή ξεκινά αυστηρά στις παραπάνω αναγραφόμενες ώρες. Παρακαλούμε να βρίσκεστε 15 λεπτά πριν από την έναρξη στο σημείο εκκίνησης. Υπάρχει δυνατότητα αγοράς εισιτηρίου και στο σημείο εκκίνησης.

Τα σημεία που προτείνει ο Akio Suzuki για να ακούσετε την πόλη, θα παραμείνουν μαρκαρισμένα και μετά το τέλος του περιπάτου. Μπορειτε να χρησιμοποιήσετε τον χάρτη για να κάνετε τη βόλτα και μόνοι σας.

• Aki Onda

Ο ιαπωνικής καταγωγής καλλιτέχνης Άκι Όντα ζει και δραστηριοποιείται στη Νέα Υόρκη σε χώρους και πέραν της μουσικής, όπως η φωτογραφία και το βίντεο, ενώ συχνά επιμελείται διεθνούς χαρακτήρα διοργανώσεις με συμμετοχή Ασιατών μουσικών. Είναι γνωστός, κατά κύριο λόγο, για το πρότζεκτ του, Cassette Memories, μια σειρά από ηχογραφήσεις πεδίου σε Walkman που έχει πραγματοποιήσει σε διάστημα δύο δεκαετιών. Όταν παίζει ζωντανά, επεμβαίνει δραστικά με ηλεκτρονικά μέσα σε πολλά από τα Walkmans, αλλοιώνοντας έτσι την προσωπική του συλλογή ηχογραφήσεων ημερολογιακού χαρακτήρα. Αντίστοιχα περιπετειώδη χαρακτήρα είχε και η τελευταία του προσωπική κυκλοφορία, South of the Border (Important records, 2012). Επιπλέον, έχει αναπτύξει στενή συνεργασία με τον sound artist Akio Suzuki, με τον οποίο δίνουν κοινές αυτοσχεδιαστικές συναυλίες, συχνά μακράς διάρκειας και με χαρακτήρα εγκατάστασης, όπου καταφέρνουν να κρατούν αναπόσπαστη την προσοχή των θεατών χάρη στις συνεχείς μεταβολές τους. Και οι δύο μουσικοί πιστεύουν στη σχέση: χώρος = ήχος. Ο Όντα έχει επίσης συμπράξει με μουσικούς όπως ο Loren Connors, o Jac Berrocal, ο Blixa Bargeld και ο Lionel Marchetti.

http://www.akionda.net/

• C.Spencer Yeh

Ο C.Spencer Yeh, με καταγωγή από την Ταϊβάν και έδρα του το Σινσινάττι των ΗΠΑ, είναι ένας νέος μουσικός με υπόβαθρο σπουδών στον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Ο κινηματογράφος και η video art αποτελούν τα στοιχεία που τον φέρνουν κοντά στον Tony Conrad, με τον οποίο έχουν συνεργαστεί κιόλας. Ένα άλλο χαρακτηριστικό στη δουλειά του είναι το βιολί που αποτελεί, αν όχι το κυρίως όργανό του, τουλάχιστον ένα σταθερό σημείο αναφοράς μέσα στα χρόνια, αφού το έχει χρησιμοποιήσει τόσο σε noise περιβάλλον, όσο και σε kosmische κλίμα, όπως στο άλμπουμ Challenger (Hospital Productions, 2008), με την ψυχεδελική και kraut ατμόσφαιρα.

Επιπλέον, όμως, o μουσικά αυτοδίδακτος Yeh έχει αρχίσει να αποκαλύπτει με τις δραστηριότητές του ένα φάσμα ευρύτερων ηχητικών ανησυχιών, όπως στις μινιμαλιστικές ηλεκτρονικές δουλειές του και στην έμφαση στα φωνητικά που είναι και το πεδίο με το οποίο καταπιάνεται εντονότερα αυτή την περίοδο. 

Εκτός από τη σόλο περφόρμανς του, θα παρουσιάσει και μια προβολή από τον microcinema DIY οργανισμό Spectacle της Νέας Υόρκης όπου συμμετέχει. Στο πλαίσιο αυτό, θα προβληθούν νέες εκδοχές πάνω σε προϋπάρχοντα film trailers παλαιών ταινιών, σε μια προσπάθεια να ανιχνευτούν η θέση του νέου δημιουργού σε κάτι προϋπάρχον, τα όρια της θεμιτής παρέμβασης και το νόημα της πειραματικής δράσης, ακόμα και μέσω απλών κινήσεων που ερμηνεύουν τα έργα.

http://www.dronedisco.com/

http://vimeo.com/74990282

• Jason Lescalleet & Aaron Dilloway

Ο Τζέησον Λέσκαλλητ είναι ένας από τους παλαιότερους δημιουργούς στον ευρύτερο χώρο του αμερικανικού noise, στον οποίο έχει ασκήσει σημαντική επιρροή. Χαρακτηριστικό του είναι ότι διατηρεί σχέσεις με τη σύγχρονη σύνθεση και τα minimal electronics, ενώ πρόσφατα έχει συζητηθεί αρκετά για την τριλογία που έχει κάνει σε συνεργασία με τον Graham Lambkin. Εκεί καταπιάνονται με ανθρώπινες καταστάσεις και συναισθήματα που, μέσω φαινομενικά ήσυχων κινήσεων, τονίζουν ιδιαιτερότητες, σκιάσεις του καθημερινού.

Ο Άαρον Ντίλογουεϋ, από τις γνωστότερες και πιο αξιόλογες φωνές στην παγκόσμια noise σκηνή, έχει έναν τραχύ ήχο που τον φέρνει κοντά στην αισθητική της κασέτας, ενώ το παρελθόν του στους Wolf Eyes ήταν επίσης χαρακτηριστικό για τις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων, με τη δυναμική και ανοιχτόμυαλη προσέγγισή τους (περίφημη ήταν η συνεργασία τους με τον Anthony Braxton).

Η μεταξύ τους συνεργασία έχει αποφέρει ένα άλμπουμ έως τώρα. Πρόκειται για ψυχοακουστικό αποτέλεσμα αργής, αλλά με υπέροχες δυναμικές εξέλιξης. 

https://www.youtube.com/watch?v=48f_GkxzHkU (συνεργατικό live)

http://hansonrecords.bigcartel.com/artist/aaron-dilloway (Aaron Dilloway)

https://www.newmusicusa.org/profile/jasonlescalleet/ (Jason Lescalleet)

 

• Holly Herndon, με τον Mat Dryhurst στα live visuals

H Χόλλυ Χέρντον είναι μια φρέσκια και ιδιαίτερα δραστήρια παρουσία στη σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική, που ισορροπεί ανάμεσα στο οργανικό και το μηχανικό, το έντονα ρυθμικό και το αφηρημένα πειραματικό. Στο άλμπουμ της, Movement (Rvng. Intl., 2012), για παράδειγμα, οι δύο τελευταίες αυτές ποιότητες διαδέχονται αβίαστα η μία την άλλη, δημιουργώντας ένα συνεκτικό, παλλόμενο σύνολο με αισθησιασμό και κίνηση. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι εύστοχοι πειραματισμοί της με τα φωνητικά, πεδίο στο οποίο δίνει έμφαση αυτή την περίοδο.

Παράλληλα, η Χέρντον ασχολείται και με διάφορα άλλα πρότζεκτ· συνεργάζεται με τον Ιρανό φιλόσοφο Reza Negarestani, ενώ παράλληλα διευρύνει τις αναζητήσεις της για τις δυνατότητες της τεχνολογίας σε ό,τι αφορά τον ήχο (ενσυναίσθηση και αλληλεπίδραση μεταξύ ρομπότ και ανθρώπων, ήχος και αυτοκίνηση κ.ά.). Στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνεται και η συνεργασία της με τον Ιάπωνα multimedia καλλιτέχνη Akihiko Taniguchi, ο οποίος δημιούργησε ειδικά γι’ αυτήν ένα λογισμικό για live video. Ο Ματ Ντράυχερστ, με τον οποίο συνεργάζεται σε διάφορα πρότζεκτ, χειρίζεται το πρόγραμμα σε πραγματικό χρόνο ανταποκρινόμενος στη μουσική της Χέρντον με video art.

http://www.hollyherndon.com/

https://www.youtube.com/watch?v=fCimqTY7UJA

• Rie Nakajima / David Toop

H Ρίε Νακατζίμα είναι μια νεαρή sound artist από την Ιαπωνία που έχει ως βάση της το Λονδίνο. Σπούδασε γλυπτική, κάτι το οποίο αποδείχθηκε σημαντικό για τη μουσική της αντίληψη, αφού ενδιαφέρεται για τις ποιότητες εκείνες του ήχου οι οποίες προκύπτουν από ένα στοχασμό των αρχιτεκτονικών σχέσεων (χώρος – περφόρμερ – σώματα – άτομα) που υπάρχουν σε κάθε διαφορετικό πλαίσιο ζωντανής της εμφάνισης. Αυτό που την απασχολεί είναι να δημιουργεί μια εμπειρία όπου ο χώρος θα γίνεται αντιληπτός την ίδια στιγμή με το χρόνο, με αποτέλεσμα η περφόρμανς να θυμίζει ζωντανή γλυπτική διαδικασία, παρόμοια με εγκατάσταση. Η αισθητική της είναι χαμηλών τόνων με ήχους που προκύπτουν από διάφορα μικροαντικείμενα (ξυπνητήρια, πιατάκια, παιχνίδια).

Ο Ντέηβιντ Τουπ έχει πολλές ιδιότητες, αλλά ο ίδιος θεωρεί αλληλοσυνδεόμενες όλες του τις δραστηριότητες. Πιο γνωστός ως κριτικός και συγγραφέας, άσκησε μεγάλη επιρροή στους σύγχρονους ακροατές με το βιβλίο του Ωκεανός του ήχου (κυκλοφορεί και στα ελληνικά, Εκδόσεις Οξύ, 1998), στο οποίο προβαίνει σε ευφάνταστους συνδυασμούς μουσικών ειδών και αντιλήψεων για τη μουσική και των ήχο, υπό ένα πλατύ ambience πρίσμα: sound art, exotica, μουσική ιθαγενών από διάφορες περιοχές της Γης, kraut rock, space jazz. Όμως, πέρα από τη συγγραφική του δραστηριότητα, τις ομιλίες και τις ραδιοφωνικές εκπομπές, είναι επίσης μουσικός και συνθέτης. Έχει συμμετάσχει σε διάφορα –αυτοσχεδιαστικά και μη– σχήματα, παίζοντας αρχικά φλάουτο και κιθάρα, ενώ έχει συνεργαστεί με καλλιτέχνες όπως ο Lol Coxhill, οι Flying Lizards, ο Paul Burwell, ο Brian Eno, ο Max Eastley, ο Alasdair Roberts κ.ά.

Η Ρίε Νακατζίμα και ο Ντέηβιντ Τουπ συνεργάζονται ευρύτατα, παίζοντας ως ντούο και παρουσιάζοντας τη σειρά των μουσικών events, Sculpture.

http://www.rienakajima.com/

http://davidtoopblog.com/ 

http://www.crisap.org/index.php?aid=55

 

• Streifenjunko

Οι Streifenjunko είναι ένα σχήμα από τη Νορβηγία δύο αρκετά νέων μουσικών, του Εspen Reinertsen και του Eivind Lonning, που παίζουν όργανα στενά συνδεδεμένα με την τζαζ παράδοση: τενόρο σαξόφωνο και τρομπέτα. Όμως, η επί μακρόν συνεργασία τους και το ενδιαφέρον τους για τις διευρυμένες τεχνικές πάνω στα όργανά τους έχει ως αποτέλεσμα την εκλέπτυνση ενός ήχου όπου κανείς με δυσκολία διακρίνει πλέον την πηγή προέλευσης σε ό,τι ακούει, ενώ έχουν καταφέρει να «μπλέκονται» οι ήχοι των δύο οργάνων καταλήγοντας σε κάτι νέο που βρίσκεται σε μόνιμη κίνηση. Η ροή αυτή είναι αργή και ο ήχος χαμηλών τόνων, αλλά το φαινομενικά απλούστατο και ήπιο ambience αποζημιώνει με το βάθος, τις λεπτές εσωτερικές διακυμάνσεις και τη δική του πλαστικότητα και ευαισθησία.

Οι Streifenjunko έχουν επίσης έντονη live παρουσία. Μέχρι σήμερα, έχουν δώσει περισσότερες από 100 συναυλίες, ενώ παράλληλα τα δύο μέλη τους συμμετέχουν σε άλλα πρότζεκτ (Christian Wallumrod Ensemble, κ.ά.) και έχουν συνεργαστεί με σημαντικούς αυτοσχεδιαστές, όπως ο Keith Rowe και ο Tetuzi Akiyama, αλλά και με τον Toshimaru Nakamura.

http://www.streifenjunko.no/

 

• John Butcher / Rhodri Davies

Ο σαξοφωνίστας Τζων Μπούτσερ, με αρχική κατεύθυνση την τζαζ, στράφηκε αργότερα σε συνεργασίες με αυτοσχεδιαστές μουσικούς, όπως ο Lol Coxhill, ο Steve Beresford και ο Phil Minton. Έχει επιρροές από την ηλεκτρονική μουσική, ενώ τα σόλο του διακρίνονται από ένα συνδυασμό αυτοσχεδιασμού και ελέγχου, συγκροτώντας έναν καθαρό και συναρπαστικό λόγο. Χαρακτηριστικά είναι η αγάπη του για την εξερεύνηση του feedback και η αλληλεπίδραση της μουσικής του με διαφορετικούς χώρους.

Ο αρπιστής Ρόντρι Ντέηβις, που παίζει επίσης live electronics και στήνει εγκαταστάσεις με άρπα και στοιχεία της φύσης, ασχολείται με τον αυτοσχεδιασμό, συχνά κοντά στις τάσεις του reductionism. Παράλληλα, ερμηνεύει έργα σύγχρονης σύνθεσης (Cornelius Cardew, John Cage, Christian Wolff, Eliane Radigue κ.ά.), ενώ πρόσφατα εξέπληξε με το δίσκο του, Wounded Response, και την εκρηκτική ένταση και αμεσότητα των κομματιών, όπως και με τις συνεργασίες του με τον φολκ μουσικό Richard Dawson.

Οι δύο μουσικοί, η συνεργασία των οποίων έχει καταγραφεί σε δύο άλμπουμ, σε αυτή τους την εμφάνιση θα παρουσιάσουν ένα νέο, υπό ανάπτυξη πρότζεκτ, με τίτλο Roughting Lynn, μια δουλειά βασισμένη στην εξερεύνηση ενός αρχαίου τοπίου στο Νορθάμπερλαντ της Αγγλίας. Ο ζωντανός αυτοσχεδιασμός γίνεται πάνω σε μια τετραφωνία ηχογραφήσεων του Chris Watson από προηγούμενες ηχογραφήσεις των δύο μουσικών στην περιοχή.

http://www.johnbutcher.org.uk/

http://www.rhodridavies.com/

 

• Κωστής Δρυγιανάκης

Ο Κωστής Δρυγιανάκης είναι συνθέτης ηλεκτροακουστικής μουσικής, με έδρα του το Βόλο. Από τη δεκαετία του 1980 άρχισε την εξερεύνησή του στην περιοχή του ελεύθερου αυτοσχεδιασμού με το σχήμα/πρότζεκτ της Οπτικής Μουσικής. Επίσης, είχε ιδρύσει τη σημαντική δισκογραφική εταιρεία ΕΔΩ, στην οποία είχε κυκλοφορήσει και δύο προσωπικά άλμπουμ. Πρόσφατα, κυκλοφόρησε το δίσκο Blown into the Breeze (προσωπική παραγωγή, 2013). Πρόκειται για ένα κολλάζ ποικίλων αναφορών, από ανθρωπολογικές διαλέξεις έως σκόρπιες ηχογραφήσεις, το οποίο συνθέτει με μια χαρακτηριστική αφηγηματικότητα και ένα προσωπικό ύφος, καθώς πρόκειται και για ένα δίσκο «κοιμητηριακού» χαρακτήρα. Παρά τον ακουσματικό χαρακτήρα της μουσικής του, υπάρχει μια προσωπική αίσθηση και στις ζωντανές του εμφανίσεις, λόγω της επαφής με το κοινό, καθώς και της επιθυμίας του να «ζωντανεύει» το περιβάλλον των κομματιών του προσδίδοντάς τους ένα χαρακτήρα χάππενινγκ. Έτσι, στην περίπτωσή μας προετοιμάζει μια site-specific οπτικοακουστική παράσταση.

Στο Borderline θα ακούσουμε τη σύνθεσή του Άδηλα και κρύφια, που δημιουργήθηκε στο διάστημα από το Μάιο του 2013 έως το Δεκέμβριο του 2014 και παρουσιάζεται ολοκληρωμένη για πρώτη φορά, σε μια ειδικά προσαρμοσμένη εκδοχή που δεν συμπίπτει με αυτή του δίσκου. Ο δίσκος (200 αριθμημένα αντίτυπα) θα κυκλοφορήσει για πρώτη φορά στη συναυλία της Στέγης. 

(Συντελεστές: Μουσική σύνθεση: Κωστής Δρυγιανάκης / Σύνθεση βίντεο, σκηνοθετική επιμέλεια παράστασης: Κώστας Ανέστης / Οπτικό υλικό βίντεο: Όλια Γκλούσενκο / Ηθοποιός: Νίκος Κατούνης)

http://www.moremars.org/costis-drygianakis-lp.html

http://drygianakis.blogspot.gr/

• Ben Vida με τον Tyondai Braxton και την Amirtha Kidambi

Ο Μπεν Βίντα είχε ασχοληθεί στο παρελθόν με μια ευρύτατη γκάμα ιδιωμάτων, καθώς η μουσική του περιλάμβανε στοιχεία από φολκ και μινιμαλισμό έως ηλεκτρονικά με soundscapes. Πλέον επικεντρώνεται στην ηλεκτρονική σύνθεση δημιουργώντας τόσο σε ψηφιακά όσο και σε αναλογικά μέσα. Η μουσική του στο άλμπουμ Esstends, Esstends, Esstends (Pan, 2012) είναι απαιτητική και μπορεί να φανεί απόμακρη, λόγω της αισθητικής και της πολυπλοκότητάς της· ωστόσο, πρόκειται για πολύ ενδιαφέρουσες συνθέσεις εγκεφαλικού χαρακτήρα, με ιδιοσυγκρασιακά ρυθμικά μέρη και σημεία που παραπέμπουν σε ψυχοακουστικές συνθήκες. Η τελευταία του δουλειά, με τίτλο Slipping Control, είναι μια απόπειρα να δοκιμάσει στην πειραματική συνθήκη όπου ένα φωνητικό μέρος (ερμηνεία του δικού του ηχητικού ποιήματος « Tztztztzt Î Í Í…. ») φθίνει με την πάροδο του χρόνου, ενώ παράλληλα το έργο υπόκειται σε πιθανές μεταβολές καθώς εκφράζεται μέσω διαφορετικών μέσων (βίντεο, βιβλίο, δίσκος). Στην εκδοχή της αθηναϊκής παράστασης τα φωνητικά θα ερμηνεύσουν η Ινδή τραγουδίστρια Amirtha Kidambi, που πρόσφατα έχει ερμηνεύσει με μεγάλη επιτυχία έργα του Robert Ashley, και ο περκασιονίστας Tyondai Braxton, γνωστός από τη συμμετοχή του στο σχήμα των Battles, ενώ ο ίδιος ο Βίντα θα παίζει το ζωντανό ηλεκτρονικό μέρος.

http://benvida.blogspot.gr/

http://www.shelter-press.com/038-Ben-Vida-Slipping-Control

http://www.tyondaibraxton.com/

http://www.amirthakidambi.com/

 

• Ζeitkratzer

Οι Zeitkratzer είναι ένα σύνολο σύγχρονης μουσικής με μέλη από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες και καλλιτεχνικό διευθυντή τον πιανίστα Reinhold Friedl. Σε αντίθεση με τα περισσότερα αντίστοιχα σύνολα, οι Zeitkratzer δεν εστιάζουν σε κάποιο συγκεκριμένο μουσικό είδος ή περίοδο, ενώ παράλληλα κινούνται ανεξάρτητα ως προς την οργάνωση και τις επιλογές τους (κυκλοφορίες, χρηματοδότηση, μουσική κατεύθυνση, συνεργασίες). Το σύνολο παρουσιάζει ένα υβριδικό ηχητικό αποτέλεσμα, χάρη στο διαφορετικό υπόβαθρο του κάθε μέλους, και υπερβαίνει τα όρια και τις στερεοτυπικές αντιλήψεις γύρω από τη σύγχρονη σύνθεση, τον πειραματισμό, την ηλεκτρονική μουσική, το θόρυβο, ακόμα και το πώς μπορεί να ερμηνευθεί η παραδοσιακή μουσική υπό ένα τέτοιο πρίσμα. Η εγγενής διαφορετικότητα, το πάθος και η εικονοκλαστική διάθεση τούς καθιστούν μοναδικούς, όπως διαπιστώνει κανείς από το φάσμα των συνεργασιών και των έργων που επιλέγουν να ερμηνεύσουν, το οποίο εκτείνεται από τον John Cage έως την ελβετική φολκ και από τον Morton Feldman έως τους Whitehouse.

Στην Αθήνα θα παρουσιάσουν και τις δύο βραδιές το έργο Metal Machine Music του Lou Reed, το οποίο έχουν μεταγράψει οι ίδιοι από αμιγώς ηλεκτρονικό σε ορχηστρικό, διατηρώντας όμως την ένταση και το θορυβώδη χαρακτήρα του.

http://www.zeitkratzer.de/

• Akio Suzuki

Ο Ιάπωνας Άκιο Σουζούκι είναι από τις εμβληματικές προσωπικότητες της sound art σε διεθνές επίπεδο εδώ και πολλά χρόνια. Σε ηλικία 74 ετών πλέον, και δραστήριος από το 1963, έχει σταθερά στο επίκεντρο των ενδιαφερόντων του την έμφαση στην ακρόαση. Αυτή καλλιεργείται μέσω μιας αλληλεπίδρασης με το φυσικό περιβάλλον και από διεργασίες που είναι αβίαστες, ελεύθερες και παιγνιώδεις. Ο «πειραματισμός», στην περίπτωση του Σουζούκι, δεν είναι μια μέθοδος, ένα «είδος» ή μια εννοιολογική προσέγγιση, αλλά απορρέει από μια βαθύτερη ματιά στο περιβάλλον· εξάλλου, κατασκευάζει ο ίδιος τα δικά του ακουστικά, όργανα. Μια και εστιάζει στις δυνατότητες της ακρόασης, οι εξαιρετικά απλοί ήχοι που παρουσιάζει γοητεύουν τον ακροατή, αφήνοντάς του παράλληλα άπλετο χώρο. Αυτή ακριβώς τη σχέση του με την ακρόαση παρουσιάζει στα oto-date, μια πρόταση περιήγησης σε επιλεγμένα σημεία ενός τόπου που έχει επισκεφτεί για ένα διάστημα, τα οποία έχει επιλέξει στοχαζόμενος πάνω στις ακουστικές τους –και όχι μόνο– ιδιαιτερότητες και τα προτείνει στο κοινό αφήνοντας έτσι να φανούν με λεπτό, έμμεσο τρόπο, και στοιχεία της αντίληψής του για το έργο του.

http://www.akiosuzuki.com.