Στην διακριθείσα πραγματεία, οι ερευνητές του ΙΑΑΔΕΤ του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών σε στενή συνεργασία με τον κ. Νανόπουλο ασχολήθηκαν με ένα από τα σημαντικά ανοικτά προβλήματα της σύγχρονης φυσικής, που απασχολεί την κοινότητα εδώ και 50 χρόνια περίπου, δηλαδή το αν θεωρίες που “δρουν” σε ασύλληπτα μικροσκοπικά επίπεδα, ή ισοδύναμα σε ασύλληπτα υψηλές ενέργειες, εκεί που οι κβαντικοί νόμοι κυριαρχούν, μπορούν να αφήσουν πειραματικά και παρατηρησιακά ίχνη που να τις επιβεβαιώνουν ή να τις διαψεύδουν.  Όπως έδειξαν, αυτό είναι δυνατόν αν κανείς μελετήσει το παρατηρήσιμο Σύμπαν στα εντελώς αρχέγονα στάδιά του, δισεκατομμυριοστά του δισεκατομμυριοστού του δισεκατομμυριοστού του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. 

 

Συγκεκριμένα, έδειξαν ότι οι Υπερχορδές και η συνεπαγόμενη Υπερβαρύτητα άνευ κλίμακας επηρεάζουν έντονα τη φάση του αρχικού Πληθωρισμού όπου το Σύμπαν περνά από υποατομική σε μακροσκοπική κλίμακα, δημιουργώντας αρχέγονες μικρές μαύρες τρύπες, που με τη σειρά τους, πριν “εξατμιστούν” λόγω ακτινοβολίας Hawking, παράγουν στοχαστικά βαρυτικά κύματα, που διαδιδόμενα στο Σύμπαν αλλάζουν τη ροή του χρόνου από όπου περνούν. Και αυτή ακριβώς η αλλαγή στη ροή του χρόνου είναι που παρατηρήθηκε στην αλλαγή της συχνότητας στις εκπομπές των pulrars (ισχυρά μαγνητισμένοι περιστρεφόμενοι αστέρες νετρονίων) που ανακοινώθηκε στις 29 Ιουνίου 2023 από το Πείραμα NANOGrav, δεδομένα τα οποία έχουν προκαλέσει αντικείμενο εκατοντάδων δημοσιεύσεων από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα. 

 

«Για ακόμη μια φορά επιβεβαιώνεται η Αριστεία της Έρευνας που εκπονείται στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών αυτή τη φορά από την ομάδα Βαρύτητας και Κοσμολογίας του Ινστιτούτου ΙΑΑΔΕΤ», επισημαίνεται από το Ίδρυμα.