Οι διαφορετικές εκφάνσεις του φόβου και του εκφοβισμού στον εργασιακό χώρο συζητήθηκαν σε εκδήλωση με τίτλο «Ο Φόβος στο Εργασιακό Περιβάλλον: Διαρκείς ασκήσεις θάρρους (A’ μέρος)», που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του συνεδρίου της πρωτοβουλίας «The Upfront Initiative» για την ισότητα, τη συμπερίληψη, την ποικιλομορφία και την ορατότητα στον εργασιακό χώρο, που διοργανώνεται για τρίτη συνεχή χρονιά, στις 14 Μαρτίου 2024 στο Ωδείο Αθηνών, υπό την αιγίδα της Προέδρου της Δημοκρατίας Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Την προσωπική του εμπειρία από τις προσπάθειες εκβιασμού που αντιμετώπισε και πώς τις ξεπέρασε μοιράστηκε με το κοινό ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, Yπεύθυνος Πολιτικού Σχεδιασμού στη Νέα Αριστερά. «Τον φόβο πρέπει να τον ακυρώνουμε οι ίδιοι μέσα μας. Το λέω με βάση τη δική μου εμπειρία. Όταν είσαι μέσα σου καλά, προχωράς απελευθερωμένος» είπε τονίζοντας παράλληλα τη μεγάλη σημασία που έχει η ενσυναίσθηση. Μάλιστα, προειδοποίησε ότι ο κακοποιητικός λόγος στην πολιτική έχει κανονικοποιηθεί στη ρητορική κάποιων κομματικών ομάδων με συνέπεια να «εκπαιδεύει τον κόσμο να αποδέχεται τον τραμπουκισμό και τον εκφοβισμό».
Για την προσωπική της εμπειρία ως θύμα έμφυλων διακρίσεων μίλησε η Δώρα Αποστολοπούλου, Γενική Διευθύντρια του Ομίλου SRS Group of Companies. Περιέγραψε ότι πριν αναλάβει θέση σε μεγάλη εταιρεία, συνάδελφοί της είχαν διασπείρει φήμες που βασίζονταν στο γεγονός ότι δεν είχε σύζυγο και παιδιά. «Κάποιοι προετοίμαζαν την ομάδα μου λέγοντας ότι εξανάγκαζα τις γυναίκες να δουλεύουν πολλές ώρες, ότι δεν έδινα γονικές άδειες επειδή εγώ δεν είχα σύζυγο και παιδιά, ότι ήμουν πολύ αυστηρή και πολύ σκληρή. Μου πήρε απίστευτα μεγάλο χρονικό διάστημα για να κερδίσω την εμπιστοσύνη της ομάδας μου. Αργότερα έμαθα ότι αυτοί που διέσπειραν αυτές τις φήμες ήταν γυναίκες. Έχω συναντήσει πολλές γυναίκες που μοιάζουν ήρεμες και γλυκές αλλά χρησιμοποιούν αυτά τα στερεότυπα, γιατί αυτά τα στερεότυπα έχουν πολύ μεγάλη δύναμη» κατέληξε.
Για τον τρόμο που βίωναν οι εργαζόμενοι στον χώρο των εκδόσεων την περίοδο της δεκαετίας του 1990 μίλησε η Δήμητρα Δασκαλάκη, Γενική Διευθύντρια Οργανωσιακής Ανάπτυξης και επικοινωνίας της METRO ΑΕΒΕ, που συμπλήρωσε ότι «ο φόβος δεν είναι μόνο μαύρος, έχει πολλές αποχρώσεις».
Η κ. Δασκαλάκη τόνισε ότι όλες οι εταιρείες πρέπει να έχουν τρόπο να δέχονται ανώνυμες καταγγελίες ώστε να μην φοβάται ο εργαζόμενος αντίποινα. Όπως είπε χαρακτηριστικά όταν στην METRO απολύθηκε στέλεχος από το τμήμα του ανθρώπινου δυναμικού μετά από καταγγελία για σεξουαλική παρενόχληση, εμφανίστηκαν άλλες δέκα γυναίκες που ανέφεραν ότι επίσης είχαν υπάρξει θύματα παρενόχλησης από τον ίδιο άνθρωπο αλλά δεν το είχαν καταγγείλει λόγω φόβου.
Τη σημασία του προγράμματος της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) για την πρόσληψη ατόμων τρανς υπογράμμισε ο Φίλιππος Παγάνης, Ψυχολόγος και Μέλος της Επιστημονικής Ομάδας Orlando LGBT+, που τόνισε παράλληλα ότι το πρόγραμμα είναι σημαντικό όχι μόνο για το οικονομικό κίνητρο που δίνει στις επιχειρήσεις αλλά και για να αποκτήσουν οι επιχειρήσεις μία κουλτούρα συμπερίληψης και υιοθέτησης της διαφορετικότητας. «Δεν πρέπει να έχουμε ένα τρανς άτομο κρυμμένο σε ένα γραφείο, αλλά πρέπει να είναι σε μία θέση ορατή» είπε.
«Ο φόβος είναι συναίσθημα που όλοι έχουμε βιώσει ως αντίδραση στην αβεβαιότητα» ανέφερε η Αθηνά Σταύρου, HR Director στην MSD Ελλάδας, Κύπρου, Μάλτας που συμπλήρωσε ότι υπάρχουν στοιχεία, όπως η τεχνολογία που γεννά μεγάλη αγωνία στο προσωπικό όλων των εταιρειών για τον αντίκτυπο που θα έχει στις θέσεις εργασίας. «Στην εταιρεία μας έχουμε έναν μηχανισμό για καταγγελίες, για παράδειγμα λειτουργεί τηλεφωνική γραμμή για την αναφορά περιστατικών εκφοβισμού. Παράλληλα φροντίζουμε να δημιουργούμε ένα περιβάλλον συναισθηματικής ασφάλειας. Μέσα στο 2023 υλοποιήσαμε προγράμματα εκπαιδεύσεων για το πώς οι μάνατζερ μπορούν να καλλιεργήσουν ένα περιβάλλον ασφάλειας στις ομάδες τους.»
Το συντονισμό της συζήτησης ανέλαβε ο παρουσιαστής και επιχειρηματίας Φώτης Σεργουλόπουλος. Μιλώντας για τη δική του εμπειρία, ο κ. Σεργουλόπουλος παραδέχτηκε ότι «όχι, δεν έχω φοβηθεί ποτέ στη δουλειά μου, διότι δεν είχα σχεδόν ποτέ εξαρτημένη εργασία. Και να έφευγα από κάπου δεν μου στοίχιζε καθόλου ψυχολογικά» είπε. Μίλησε επίσης για τη ρητορική μίσους που δεν τιμωρείται και έχει ακολούθους που οδηγούνται σε βίαιες συμπεριφορές όπως αυτές που καταγράφηκαν στη Θεσσαλονίκη.
