Αθήνα 18.6.2009
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ
Εδώ κι ένα χρόνο ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος στη ζωή του σκοπό έχει ορίσει -όχι όπως ο ποιητής να πάει στο Παρίσι- αλλά το ΑΣΕΠ να καταργήσει. Κάτι που επιδιώκουν άλλωστε και πολλοί άλλοι, κυβερνητικοί και μη, αλλά δεν έχουν το θάρρος να το πουν (το θράσος τους περισσεύει).

Με κύριο επιχείρημα την επείγουσα ανάγκη κάλυψης 5.500 θέσεων νοσηλευτικού και παραϊατρικού προσωπικού στα νοσοκομεία και υποβόσκων «τις χρονοβόρες διαδικασίες του ΑΣΕΠ», ο κ. Αβραμόπουλος κατάφερε να φέρει στη Βουλή διατάξεις νόμου που αν γίνονταν δεκτές θα εκτόπιζαν την ανεξάρτητη αρχή από τις παραπάνω προσλήψεις.

Ευτυχώς την τελευταία στιγμή τον… κατάλαβαν ακόμα και οι δικοί του και τελικά το μόνο που κατάφερε να «περάσει» ήταν η δέσμευση του ΑΣΕΠ ότι θα διεκπεραιώσει τις διαδικασίες πρόσληψης εντός εξαμήνου.

Από τότε πέρασαν κοντά τρεις μήνες και ο υπουργός -που εδώ κι ένα χρόνο «κόπτεται» για την επίσπευση των προσλήψεων- δεν έχει στείλει αίτημα στο ΑΣΕΠ για την σύνταξη προκήρυξης. Ή μάλλον, προφανώς για να θολώσει τα νερά, έστειλε ένα αίτημα για την πλήρωση περίπου 500 κενών θέσεων, το οποίο απέρριψε το ΑΣΕΠ ευγενικά (παρότι πνέουν μένεα εναντίον του) με το αιτιολογικό ότι οι θέσεις αυτές δεν ανήκουν στις 5.500 νέες αλλά προέρχονται από συνταξιοδοτήσεις, παραιτήσεις κ.λπ.

Αποτέλεσμα: Έχει παρέλθει ένας και πλέον χρόνος από την ωραία πρωία που ο υπουργός ξύπνησε με την έμπνευση να κηρύξει ανένδοτο κατά του ΑΣΕΠ και οι θέσεις στα νοσοκομεία όχι μόνο παραμένουν κενές αλλά ουδείς γνωρίζει το εάν και πότε θα καλυφθούν!

Η παραπάνω ιστορία ίσως και να αποβεί διδακτική για όλους εκείνους -κυβερνητικούς και μη- που με διάφορες προφάσεις επιδιώκουν να παρακάμψουν και να ακυρώσουν το ΑΣΕΠ, πολλές φορές μεταθέτοντας τις ευθύνες τους σε αυτό.

Αν είχαν κάτι καλύτερο να προτείνουν, όλος ο κόσμος θα ήταν μαζί τους. Τέτοια πρόταση όμως δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα. Μόνο θρασύδειλες ενέργειες με σκοπό το ίδιον όφελος.